شماره ركورد كنفرانس :
3874
عنوان مقاله :
گفت وگوي بينامتنيِ كليله و دمنه و رمان جاي خالي سلوچ
پديدآورندگان :
صادقي شهپر رضا r.s.shahpar@gmail.com دانشيار زبان و ادبيات فارسي، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامي، همدان
تعداد صفحه :
17
كليدواژه :
بينامتنيت , كليله و دمنه , جاي خالي سلوچ , محمود دولت آبادي
سال انتشار :
1395
عنوان كنفرانس :
دومين دوره همايش متن پژوهي ادبي (نگاهي تازه به كليله و دمنه و مرزبان نامه)
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
نظرية بينامتنيت بر اين اصل اساسي استوار است كه هيچ متني خودبسنده و اصيل نيست و ميان متون، مكالمة مستمر وجود دارد و هر متني بر پاية متون ديگر و پيش‎متن ها بنا شده است. البته اين بحث فراتر از موضوع تأثير و تأثّر و نقدِ منابع و يافتن سرچشمه ها در نقد سنّتي است. ريشة بينامتنيت به نظرية «منطق مكالمة» باختين مي رسد و نخستين بار ژوليا كريستوا اين اصطلاح را به كار برد. از نظر كريستوا رابطة بينامتني، موجب پويايي و چندمعنايي متن و تعامل پيچيدة آن با متون ديگر مي شود. در اين مقاله، رابطة بينامتني رمان جاي خالي سلوچ از محمود دولت آبادي با حكايت «مرد گريزان از شتر مست و آويزان در چاه» از كليله و دمنه بررسي شده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه پيش متنِ دولت آبادي در بخشي از رمانش، حكايت مذكور از كليله و دمنه بوده، اما پايان داستان با آن متفاوت است و جزئي از متن مرجع را نفي مي كند.
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت