معرفي آخرين متن قصص انبيا (نسخه منحصر بفرد و ناشناخته«جامع القصص»)

نسخه خطي منحصر بفرد و ناشناخته «جامع القصص» تحرير و تاليف «ابن ابوالحسن واعظ الاديب» از جمله آثار و متون ديني قرن يازدهم هجري است كه به سال «1077ه» به زبان فارسي به رشته تحرير در آمده است. موضوع اين اثر دنباله آثار مشابه ديگر همچون «تاج القصص» ،‌ «قصص الانبيا» و «تفسير الستين الجامع» است كه اتفاقاً مؤلف از اين آثار به عنوان منبع نيز سود جسته است. مؤلف از طبقه تحصيل كرده در حد متوسط كاشان است كه به تعليم و تعّلم اشتغال داشته است و در هيچ كدام از كتب رجال از قرن دهم تا كنون از او يادي نشده است؛ ‌اما گرچه موضوع اين اثر تاحدودي تكراري است، اما تحقيقاً از آخرين آثار تاليف شده در داستان انبياست كه به سبك متقدمان در حدود چهارصد سال پيش تاليف شده است. سبك مؤلف در روايت قصص همراه با آيات قرآن و بعضاً ترجمه آيات با استفاده از ترجمه‎هاي كهن‎تر زمان خود، آوردن شواهد فراوان شعري (648 بيت) با عنوان «بيت و نظم»‌ كه عموماً رباعي و تك بيت و تغزّل و مثنوي‎هاي چند بيتي است،‌ امثال منثور و ضروب‎الامثال بر ارزش ادبي و زباني اثر افزوده است. در پرتو بازخواني و تصحيح قياسي اين اثر اولاً‌مؤلفي ناشناخته در دل تاريخ چهارصد ساله كشف شده ديگر آن كه از قِبَل مطالعه اين اثر چند كتاب و مؤلف و دو شاعر به نام سليمي و مولانا بي دلي، شناسايي شد. اميد كه احيا و عرضه آن به جامعه نسخه پژوه مايه دلگرمي و اهتمام بيشتر در اين زمينه باشد.