سبك‎روايت در داستان‎هاي كليله و دمنه (بررسي موردي داستان شير و گاو ترجمه‎ي عبدالله ابن مقفع)

سبك روايت، يكي از رويكردهاي نوين در مطالعه‎ي ادبيات داستاني است كه تحت تأثير مطالعات زبان‏شناسي به‎وجود آمد. اين رويكرد به بررسي سبك يا شيوه‎هايي مي‌پردازد كه راوي براي روايتِ داستان خود برمي‌گزيند. پژوهش حاضر، با بهره‏‌گيري از روش توصيفي ـ تحليلي و با استفاده از الگوي سبك‎شناسي ليچ و شورت، به مطالعه‎ي شيوه‌‏هاي روايت در داستان شير و گاو كليله و دمنه، اثر عبدالله بن مقفع مي‏پردازد. هدف از پژوهش، بررسي و تعيين سبك غالب روايت‏ در داستان‎هاي كليله و دمنه و به‏‌ويژه داستان شير و گاو است. يافته‌هاي پژوهش نشان ميدهد كه سبك روايتِ در داستان، مبتني بر نقل قول مستقيم، گزارش سخنان و انديشه‌ي مستقيم است و شيوه‏‌هاي ديگر روايت در داستان كابردي ندارد. راوي، با استفاده از نقل مستقيم سخنان، مسائل، خواسته‌ها، اهداف و چالش‎هاي پيش‎روي شخصيت‏‌هاي‌ داستان را در اختيار خواننده قرار داده و هر كجا لازم بوده پا به عرصه‏‌ي داستان گذاشته و با گزارش سخنان، كل، اطلاعات لازم را در اختيار خواننده قررا داده است. وي هم‏چنين با گزارش سخنان، به جمع‎بندي و تسريع سير روايت داستان پرداخته است.