نقد و تحليل خويشكاري هاي مرزبان نامه و كليله و دمنه (بر اساس نظريه ي ريخت شناسي پراپ)

اصطلاح ريخت شناسي به عنوان يكي از روش هاي تحليل و طبقه بندي عناصر متن با مطالعات ولاديمير پراپ بر روي يكصد قصه ي عاميانه ي روسي وارد عرصه ي نقد ساختاري شده است. اين شيوه ي تحليل در شناخت نقش ها، و خويشكاري هاي آن ها و ارتباط داستان ها با همديگر كارآمد است.اين مقاله، به بررسي و تحليل ريخت شناسانه‌ي داستان هاي كليله و دمنه و مرزبان نامه و تحليل و بررسي آن ها كه از قصّه‌هاي تو در تو و چندين لايه تشكيل شده است، مي پردازد. اين پژوهش بر اساس شيوه ي پژوهش هاي توصيفي كتابخانه‌اي ومبني بر روش تحليل محتوا و هرمنوتيك صورت گرفته است و سعي شده است بر مبناي اصول ريخت شناسي ولاديمير پراپ، به تحليل خويشكاري و تعيين بسامد و مقايسه‌ي تطبيقي آن‌ها پرداخته شود. نتيجه بيانگر اين است كه در ميان اين دو اثر و داستان هاي آن روابط بينامتني محكمي وجود دارد. از 18داستان مورد بررسي ما در هر دو اثر، علاوه بر ۳۱ خويشكاري پراپ، دو خويشكاري در اين مقاله براي اوّلين‌بار مورد بحث قرار گرفته است. كه عبارتند از: خويشكاري هاي فرار وشرط.