بررسي مؤلفه‌هاي موسيقيائي در مرزبان نامه سعد الدّين وراويني

مرزبان نامه از شاهكارهاي بلا منازع زبان و ادب فارسي در نثر مصنوع مزّين است.كتابي است كه مؤلف آن را از زبان حيوانات بيان كرده است.در بسياري از موارد به دليل توجه نويسنده در آراستن سخن به بديع لفظي و برجستگي خاص لفظ با مراعات سجع،موازنه و نيز تلميح كلام به آوردن احاديث،مثال،اشعار عربي و فارسي از حد نثر مصنوع متداول ،گذشته و صورت شعري دل انگيز يافته است.اين كتاب پر است از صنايع مختلف بديعي از جمله سجع وموازنه،انواع جناس و ترفندهاي خيال انگيز بياني مانند:استعاره و تشبيه و كنايه.كتاب مرزبان نامه به عنوان يكي از متون مهم زبان فارسي سرشار از امثال و حكم و كلمات قصار فارسي و عربيست.عامل موسيقيائي ( استفاده از توازن هاي صوتي در كلام) نيز در پرورش و رواج مثل تأثير شگرفي دارد و موجب لذت شنونده و جادوي كلام مي شود. اين نوشتار بر آنست كه با بهره گيري از موسيقي لفظي و موسيقي معنوي به پردازش اين اثر آهنگين بپردازد وهمچنين با ارائۀ نمونه هايي از امثال در مرزبان نامه براساس نظريۀ شفيعي كدكني دربارۀ شكل گيري برخي از امثال بر اساس جادوي مجاورت به بحث و بررسي بپردازد.