چالش هاي حكمروايي مطلوب شهري در برخورد با سكونتگاه هاي فقيرنشين و فقر كاذب سكونتگاه ها در شهر كازرون

مديريت شهري همواره درگير مسائل عديده و غامضي است كه پرداختن به تمامي جوانب را اگرنه غيرممكن كه بسيار دشوار مي نمايد. در سالهاي اخير حكومتهاي محلي با نظر به شعار «همه چيز را همگان دانند» در پي سپردن بخشي از مسئوليت ها به شهروندان و مشاركت دادن آنان در حل بهينه موضوعات هستند. رويكرد حكمروايي مطلوب شهري خواستار تعامل ميان سه نهاد دولت، جامعه مدني و بخش خصوصي بمنظور مديريت بهتر شهرها و پاسخگويي به نياز هدايت راهبردي توسط حكومتهاي محلي مي باشد. موضوع فقر شهري قابل تفكيك به معيارها و گويه هايي است كه ابزار سنجش نحوۀ عملكرد آن را فراهم مي سازد. حكمروايي محلي، جامعه مدني و بخش خصوصي هريك ياراي برعهده گيري بخشي از مسئوليت خطير مقابله و رفع اثر فقر شهري از چهره ي شهر را دارايند. شهر كازرون با پذيرش جمعيت مهاجراني تازه راه يافته به ورطه شهروندي با ويژگي هاي فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي خاص، درگير موضوع فقر شهري است كه براي منظر شهر ناخوشايندست. اين مقاله سعي بر جستجوي راهكارهايي معطوف به حكمروايي خوب شهري در مقابل مشكل فقر شهري و سكونتگاه هاي فقيرنشين شهري خواهد داشت. سكونتگاه هاي فقيرنشين و فقر شهري را مي توان واجد معيارهايي اقتصادي، مالكيتي، كالبدي، فرهنگي، مشاركتي و عملكردي دانست كه مديريت شهري با شناسايي گونه هاي مختلف نمود آنها مي تواند اقدامات خود را براي رفع اثرات سوء اين پديده ها طراحي كند. اين پژوهش بصورت توصيفي- تحليلي با ابزار سنجش پرسشنامه ارائه مي گردد. با طراحي نشانزدها براي هر شاخص در چارچوب طيف ليكرت از شهروندان ساكن شهر كازرون استمداد شده است. حجم نمونه برابر با 450 نفر از شهروندان كازرون بوده و داده هاي بدست آمده با استفاده از آزمون هاي آماري در فضاي نرم افزار SPSS مورد سنجش و مميزي قرار مي گيرد.