رويكرد هاي برندسازي و توسعه پايدار درصنعت ورزش

مقدمه: اين پژوهش با توجه به اهميت برندسازي بعنوان يك ابزار قدرتمند در صنعت ورزش جهت توسعه مزيت رقابتي استراتژيك[1] در راستاي توسعه پايدار آن [2]، به بررسي رويكردهاي برندسازي در ارتباط با توسعه پايدار در صنعت ورزش مي پردازد. روششناسي: در اين تحقيق از چارچوب پژوهشي آميخته استفاده شد كه در بخش كيفي، از طريق روش نمونه گيري گلوله برفي با 14 تن از اساتيد دانشگاهي اين حوزه مصاحبه عميق صورت گرفت و با استفاده از تئوري مبتني بر داده ها, نظريه پردازي و ابعاد مدل شناسايي شد و سپس در بخش كمي، از طريق نمونه گيري خوشه اي 147 نفر از مديران و روساي بنگاه هاي ورزشي به سوالات پرسشنامه محقق ساخته (آلفاي كرونباخ 88/0) پاسخ دادند و در مرحله بعدي داده هاي گردآوري شده, به روش مدل سازي معادلات ساختاري با نرم افزار PLS تحليل شد. نتايج: در نهايت يافته ها حاكي از آن بود كه رويكرد اخير برندسازي با محوريت ذينفعان؛ هر سه مولفه اصلي توسعه پايدار؛ پايداري اقتصادي پايداري اجتماعي و پايداري زيست محيطي را تحت تاثير قرار مي دهد. بحث و نتيجهگيري: رويكرد برندسازي با محوريت ذينفعان كه در آن ارزش برند به شكلي پويا بوسيله مذاكرات و چانه زني هاي جامعه محور، تعاملات نمادين با محوريت برند و تجربه هاي شخصي و غير شخصي مرتبط با برند خلق مي شود. بنابراين ارزش برند فقط توسط سازمان و مشتريان آن ايجاد نمي شود، بلكه ازطريق شبكه ارتباطات و تعامل اجتماعي در ميان اكوسيستمي از همه ذينفعان بوجود مي آيد منابع: 1. Aaker, D. A. 2013.Strategic Market Management. 10th Edition. John Wiley amp; Sons, Inc. 2. Quinlan, T. 2008. A stakeholder approach to the branding of urban tourism destinations. Thesis of Waterford Institute of Technology.