تاثير كشش كوتاه مدت استاتيك و ديناميك بر تغييرپذيري كينماتيكي اندام تحتاني مردان فعال حين ركاب زدن

مقدمه: كشش استاتيك از اجزاي اصلي برنامه هاي گرم كردن است كه با هدف افزايش دامنه حركتي، پيشگيري از آسيب و بهبود عملكرد مورد استفاده قرار مي گيرد (1). اخيرا برخي مطالعات نتيجه گيري كرده اند كه احتمالا كشش استاتيك تاثيري بر پيشگيري از صدمات ندارد و يا مي تواند به طور موقتي توانايي توليد نيروي عضلاني را كاهش دهد، در حاليكه برخي معتقدند انجام كشش ديناميك قبل از فعاليت ورزشي ممكن است باعث بهبود عملكرد متعاقب شود و كاهش در قدرت و عملكرد را ايجاد نكند (2). با اين حال مطالعات قبل تنها پارامترهايي مانند قدرت عضلاني يا حداكثر پرش ارتفاع را بررسي كرده اند و تاثير كشش ها بر عملكرد بيومكانيكي مورد بررسي قرار نگرفته است. تغيير پذيري در حركت انسان مي تواند به عنوان تغييراتي توصيف شود كه در عملكرد حركتي در طي تكرارهاي چندگانه يك وظيفه يا عملكرد اتفاق مي افتد و يك ويژگي ضروري رفتار سيستم مي باشد كه از ويژگي هاي ديناميك غير خطي درون سيستم عصبي- حركتي ناشي مي شود (3). با توجه به شيوع استفاده از كشش ها هنگام گرم كردن، سوال اين است كه آيا انجام كشش استاتيك و ديناميك مي تواند بر تغييرپذيري جابجايي و سرعت زاويه اي مفاصل اندام تحتاني در حين ركاب زدن تاثير بگذارد؟ بنابراين هدف اين مطالعه بررسي تاثير كشش استاتيك و ديناميك بر تغييرپذيري جابجايي و سرعت زاويه اي مفاصل اندام تحتاني مردان فعال حين ركاب زدن در زمانهاي دو، پنج و ده دقيقه پس از كشش بود. روششناسي: تعداد 15 دانشجوي پسر تربيت بدني و علوم ورزشي به صورت داوطلبانه در اين مطالعه شركت كردند. آزمودنيها در طي دو جلسه با اختلاف 48 ساعت در هر مراجعه به آزمايشگاه مراجعه كردند. اطلاعات كينماتيكي مفاصل اندام تحتاني آنها توسط قرارگيري 7 ماركرهاي رفلكسي روي لندماركها در 30 سيكل ركاب زدن روي دوچرخه ثابت در شدت كار 70 دور بر دقيقه در حالتهاي بدون كشش و پس از گذشت 2، 5 و 10 دقيقه از كشش استاتيك و ديناميك توسط دستگاه دوربين تحليل حركت با فركانس 50 هرتز ثبت شد. اطلاعات فيلتر شده جابجايي و سرعت زاويه‌اي مفاصل ران، زانو و مچ پا جهت ساختن سري زماني و محاسبه تغييرپذيري مورد استفاده قرار گرفت. نتايج: نتايج آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري تكراري نشان داد كه تفاوت معني داري در تغييرپذيري جابجايي و سرعت زاويه اي مفاصل ران، زانو و مچ پا در وهله هاي 2، 5 و 10 دقيقه بعد از كشش استاتيك و ديناميك وجود ندارد (05/0 P). بحث و نتيجهگيري: با توجه به نتايج به نظر مي رسد تغييرپذيري كينماتيك مفاصل ران، زانو و مچ پا در حين ركاب زدن پس از مدت زمان هاي 2، 5 و 10 دقيقه پس از كشش هاي استاتيك و ديناميك با حالت بدون كشش تفاوتي ندارد. بنابراين بر خلاف نظريه هاي مطالعات اخير مبني بر عدم استفاده از كشش استاتيك و يا جايگزين كردن كشش ديناميك در برنامه گرم كردن، احتمالا در استفاده از كشش هاي استاتيك و ديناميك در برنامه گرم كردن قبل از فعاليت ركاب زدن تفاوتي وجود ندارد و دوچرخه سواران و افرادي كه جهت انجام توانبخشي از فعاليت ركاب زدن روي دوچرخه ثابت استفاده مي كنند مي توانند به منظور گرم كردن اوليه از هر دو فعاليت كشش استاتيك و ديناميك بهره ببرند.