اثرتواتر بازخورد به كوشش هاي موفق و ناموفق بر يادگيري مهارت سرويس كوتاه بدمينتون در كودكان با اختلالات يادگيري

مقدمه : آمار رو به رشد كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري ما را بر آن ميدارد در مورد چگونگي يادگيري اين كودكان و روش هاي آموزش آنها تحقيقات بيشتري انجام شود. هدف از اين تحقيق بررسي اثر تواتر بازخورد به كوشش هاي موفق و ناموفق در يادگيري سرويس كوتاه بدمينتون در كودكان داراي اختلالات يادگيري است. روش شناسي : روش تحقيق نيمه تجربي و با روش نمونه گيري دردسترس از سه مركز آموزش كودكان داراي اختلالات يادگيري شهرستان سنندج 36 دانش آموز انتخاب شدند نمونه ها هيچ تجربه قبلي در زمينه بدمينتون نداشتند. . بعد از سه جلسه آموزش اوليه به منظور همگن سازي نمونه ها پيش آزمون انجام شد و در 6 گروه 6 نفره ( 3 گروه بازخورد 25% و 50% و 75% بعد از كوشش هاي موفق و 3 گروه بازخورد 25% و 50% و 75% بعد از كوشش هاي ناموفق )به صورت تصادفي تقسيم شدند و به مدت 12 جلسه آموزش سرويس بدمينتون را به صورت 2 بلوك 8 كوششي در هر جلسه دريافت كردند. در جلسه آخر آموزش آزمون اكتساب به عمل آمد. آزمون يادداري و انتقال با 48 ساعت فاصله از جلسه آخر انجام شد. براي نمره دهي آزمونهاي اكتساب و يادداري از سيستم آزمون سرويس كوتاه فرانسوي و براي آزمون انتقال آزمون سرويس بلند پول استفاده شد. نتايج : نتايج حاكي از آن است كه تفاوت معناداري ميان گروه هاي بازخورد پس از كوشش هاي موفق و ناموفق مشاهده نشد اما ميان گروه هاي متفاوت در ميزان تواتر تفاوت معناداري در آزمون هاي اكتساب و يادداري مشاهده شد اما همچنان در آزمون انتقال اثر معناداري از نوع بازخورد و ميزان بازخورد مشاهده نشد. بحث و نتيجه گيري : بر اساس اين يافته ها كودكان داراي اختلال يادگيري براي يادگيري نيازمند دريافت تواتر بازخورد بيشتر نسبت به كودكان عادي و بزرگسالان ميباشند.