تاثير دو برنامه توانبخشي ورزشي بر عوامل عضلاني و عوارض جسماني سندرم درد پتلوفمورال

مقدمه: سندرم درد پتلوفمورال يكي از شايع‌ترين مشكلات جوانان و نوجوانان است. عارضه اصلي اين سندرم، درد اطراف و يا پشت استخوان كشكك است كه با هر گونه فعاليت فشارزا روي زانو تشديد مي‌شود (1). عدم تعادل عضلاني به‌عنوان يكي از عوامل اصلي ايجاد اين عارضه مطرح شده است. عدم تعادل عضلاني ناشي از برهم خوردن تعادل در ميزان طول و تنش عضلات مي‌باشد. برخي محققين كوتاهي عضلات پيرامون مفصل زانو، به‌خصوص چهارسر و همسترينگ، را عامل اساسي دانسته‌اند. درحالي‌كه، به دليل بروز بيشتر درد در مرحله انتهايي اكستنشن زانو، برخي ديگر ضعف قدرت عضله پهن داخلي را عامل ايجابي دانسته‌اند (2). هدف مطالعه حاضر تعيين اثرات برنامه تمرينات كششي (عضلات چهارسر و همسترينگ) و تمرينات كششي-قدرتي (عضله پهن داخلي) بر انعطاف‌پذيري و قدرت عضلاني، و همچنين عوارض جسماني بيماران مبتلا به سندرم درد پتلوفمورال مطالعه شده است. روششناسي: تحقيق حاضر از نوع طرح نيمه تجربي بود كه در آن 31 زن مبتلا به درد پتلوفمورال (دامنه سني 18 تا 25 سال) به صورت داوطلب در سه گروه قرار گرفتند: تمرينات كششي (10 نفر)، تمرينات كششي-قدرتي (11 نفر)، و گروه كنترل (10 نفر). در هر دو گروه تمريني، تمرينات به مدت شش هفته و پنج جلسه در هفته ادامه داشت. در هر سه گروه، پيش و پس از دوره تمريني طول عضلات، زاويه Q، محيط ران و قدرت عضله پهن داخلي اندازه گيري شد. داده ها توسط آنواي يك راهه اندازه گيري شدند. نتايج: نتايج پژوهش حاضر نشان داد در برخي از موارد از جمله آزمون‌هاي بشين و برس، بالا اوردن مستقيم پا، توماس، فلكشن اكتيو زانو، زاويه Q و تست‌هاي تشخيصي كريپتشن، كلارك و كامپرشن تفاوت گروه كنترل با گروه‌هاي تمرين كششي و تمرين كششي­قدرتي معنادار بود (01/0 = P). تعامل معنادار گروه‌ها نشان داد كه در طي شش هفته مطالعه گروه‌هاي تمريني پيشرفت و گروه شاهد پسرفت داشته‌اند. در اين آزمون‌ها، بهبود دو گروه تجربي مشابه بود (05/0 P)، اما نتايج به دست آمده در آزمون‌هاي ديگر مانند قدرت عضله پهن داخلي و محيط ران، حاكي از برتري گروه كششي قدرتي بر دو گروه ديگر بود بحث و نتيجهگيري: مطالعه حاضر نشان داد كه هر دو نوع تمرين كششي و كششي-قدرتي علايم سندرم درد پتلوفمورال را بهبود مي بخشند. تمرينات به كار رفته احتمالا از طريق كاهش نيروهاي وارده بر مفصل پتلوفمورال باعث بهبود علايم سندرم درد پتلوفمورال شده‌اند. با مدارك موجود در تحقيق نمي‌توان به طور دقيق مشخص نمود كه تمرينات تا چه حد در بهبود راستاي كشكك و يا ايجاد تعادل عضلاني موثر بوده‌اند.