مقايسه شوخ طبعي در دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار

مقدمه: شوخي فعاليت جهان شمول و به طور كلي مثبت است كه افراد متعلق به بافت هاي اجتماعي و فرهنگي متفاوت در سراسر جهان آن را تجربه مي كنند. اين اصطلاح به كيفيتي از عمل، گفتار و نوشتار اشاره دارد كه موجب سرگرمي و تفريح مي شود. لذا هدف اين پژوهش مقايسه‌ي شوخ طبعي در دانشجويان ورزشكارو غير ورزشكار بود. روش شناسي: اين پژوهش يك مطالعه از نوع علي- مقايسه اي است. جامعه آماري پژوهش شامل همه دانشجويان پسر ورزشكار و عادي دانشگاه محقق اردبيلي در سال1393 در شهر اردبيل بود. حجم نمونه در اين پژوهش 60 نفر بودند كه به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس شوخ طبعي استفاده شد. به منظور تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس (ANOVA) استفاده شد. نتايج: نتايج تحليل واريانس نشان داد كه بين دو گروه در شوخ طبعي تفاوت معناداري وجود دارد. به عبارت ديگر، دانشجويان ورزشكار نسبت به افراد عادي نمره بالاتري در ميزان شوخ طبعي كسب كردند. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اين نتايج مي توان گفت كه ورزش و پيامدهاي مثبت حاصل از آن بستر مناسبي را در جهت افزايش ميزان شادكامي و ديد مثبت افراد جامعه مي تواند به دنبال داشته باشد.