بررسي تاثير حاد دويدن روي نوارگردان با شدت هاي متفاوت برسطوح فاكتور نروتروفيك CDNF جسم مخطط موش هاي صحرايي نر

مقدمه :فاكتورهاي نوروتروفيك پروتئين‌هاي ترشحي‌ هستند كه از كاهش سلول‌هاي عصبي جلوگيري مي‌كنند (1). CDNF فاكتور جديدي از خانواده‌‌ي فاكتورهاي نوروتروفيك است كه تأثير مهمي در پيشرفت سلول هاي دوپامينرژيكي دارد و مي‌تواند عامل مهمي در پيشگيري يا بهبود بيماري پاركينسون به شمار آيد (2). با وجود تحقيقات انجام شده بر روي تاثير فعاليت بدني و ورزش بر محافظت نروني و سلامتي روان، تحقيقي در مورد مقايسه سه شدت تمرين بر روي فاكتور نروتروفيك CDNF انجام نشده است. بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير سه شدت دويدن با شدت پايين، متوسط و بالا روي نوارگردان بر روي CDNF بود. روش شناسي : 32 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار بعد از دو هفته تطابق با محيط آزمايشگاهي به 4 گروه 8 تايي (كنترل - تمرين با شدت كم – تمرين با شدت متوسط - تمرين با شدت بالا) تقسيم شدند. آزمودني هاي سه گروه تمريني ، پس از 7 جلسه آشنايي با نحوه‌ي فعاليت روي دستگاه نوار گردان به انجام يك جلسه تمرين حاد با شدت هاي مختلف پرداختند. موش ها بلافاصله پس از انجام تمرين با تزريق درون صفاقي تركيبي از كتامين و زايلازين با نسبت %60 به %40 (5 ميلي ليتركتامين به 3 ميلي ليتر زايلازين) بي هوش شدند. سپس بافت مغز به سرعت و با دقت هر چه بيشتر از داخل جمجمه حيوان خارج شد. پس از تهيه عصاره بافتي غلظت CDNF استفاده از روش الايزا اندازه گيري شد . پس ازتاييد توزيع نرمال داده‌ها با استفاده ازآزمون كولموگروف- اسميرنوف، براي مقايسه بين ميانگين گروه‌ها ، از آزمون آماري آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي tukey استفاده شد. يافته ها : نتايج اين تحقيق نشان داد كه تمرينات حاد با شدت كم و متوسط تفاوت معني داري بر سطوح CDNF جسم مخطط موش هاي نر نداشت به ترتيب ( 46 /0P= ) و ( 32 /0P= )، اما اين تفاوت در گروه تمريني با شدت بالا معني دار بود (021/0P= ). بحث و نتيجه گيري : به طور خلاصه مي‌توان بيان كرد سطح CDNF جسم مخطط دراثر تمرين با شدت بالا به طور معناداري افزايش يافت. مطالعات اخير نشان مي دهد كه CDNF در برابر استرس شبكه آندوپلاسمي (ER) خاصيت محافظت سلولي نشان مي‌دهد. اگر استرس ER شديد باشد منجر به فعال سازي سيگنال دهي آپوپتوز و مرگ سلولي مي‌شود.CDNF از اين عمل جلوگيري مي‌كند (4). مكانيزم ذكر شده مي‌تواند دليلي براي افزايش اين فاكتور در تمرين با شدت بالا باشد. بنابراين از الگوي تمريني با شدت بالا مي توان براي افزايش سطح CDNF به عنوان يكي از مكانيزم هاي موثر در محافظت از نرونهاي عصبي و پيشگيري از بيماري‌هاي عصبي استفاده كرد.