اثر يك دوره تمرين هوازي همراه با مصرف عصاره دانه گشنيز بر منتخبي از شاخص هاي استرس اكسيداتيو در موش هاي صحرايي نر ديابتي

هدف: در قرن حاضر، ديابت در سراسر دنيا شيوع يافته و پيش بيني مي شود تا سال 2030 بالغ بر360 ميليون تور در دنيا به ديابت مبتلا مي شوند (1). گزارش شده كه گشنيز داراي خواصي همچون ضد اسپاسم و ضد نفخ مي باشد. علاوه بر اين اثرات ضد ديابتي ان نيز نشان داده شده است (2). هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر يك دوره تمرين هوازي همراه با مصرف عصاره دانه گشنيز بر منتخبي از شاخص هاي استرس اكسيداتيو در موش هاي صحرايي نر ديابتي انجام شد. روش‌شناسي: جامعه آماري موش هاي صحرايي نر نژاد ويستار انستيتو پاستور مي باشد. چهل سر موش به طور تصادفي به عنوان آزمودني انتخاب مي شدند. پس از انتقال موش ها به محيط آزمايشگاهي و ماندن آن ها به مدت يك هفته درقفس جهت سازگاري با محيط ديابتي شدند. ديابت از طريق تزريق وريدي 55 ميلي گرم استرپتوزوتوسين به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در موش ها ايجاد شد . بعد از ديابتي شدن بر اساس گلوكز خون به طور تصادفي به چهار گروه مساوي تجربي ( 1- گروه كنترل ، 2- گروه تمرين ، 3- گروه عصاره 4- گروه تمرين - عصاره ) تقسيم شدند. گروه عصاره مقدار 150 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در روز عصاره دانه گشنيز را به صورت دهاني مصرف كردند. گروه تمرين نيز يك پروتكل تمرين هوازي (50 تا 55 درصد اكسيژن مصرفي بيشينه ) را اجرا نمودند. نتايج: نتايج نشان داد كه تمرين ورزشي هوازي و مصرف عصاره دانه گشنيز باعث افزايش معني دار در انتي اكسيدانت تام، سوپراكسيددسموتاز و كاتالاز شده به طور معني داري ميزان مالون دي الدئيد را كاهش داد. بحث: طبق يافته هاي تحقيق مي توان اظهار داشت كه ورزش هوازي به همراه عصاره دانه گشنيز توانائي مهار راديكالهاي آزاد را دارد و مي تواند اثرات سودمندي در سيستم دفاع آنتي اكسيداني بدن و كاهش استرس اكسيداتيو در موش هاي نر ديابتي با STZ داشته باشد، زيرا باعث بهبود دفاع آنتي اكسيداني بدن از طريق افزايش سطح سرمي برخي از آنزيمهاي آنتي اكسيداني پلاسما مي شود. منابع: 1. Association AD. Standards of medical care in diabetes—2010. Diabetes care. 2010;33(Supplement 1):S11-S61. 2. Lewis WH, Elvin-Lewis MP. Medical botany: John Wiley amp; Sons.; 1977.