تاثير يك دوره تمرينات اصلاحي منتخب بر برخي پارامترهاي وضعيتي و بيومكانيكي افراد مبتلا به اسكوليوز ايديوپاتيك

مقدمه: ستون فقرات از لحاظ موضع بالاترين شيوع ابتلا به ناهنجاريها را دارد كه عارضه اسكوليوز يكي از آنهاست. اسكوليوز يك ناهنجاري سه بعدي ستون فقرات و قفسه سينه است كه با انحراف جانبي بيشتر از 10 درجه و چرخش مهره ها همراه است (1). در حال حاضر، روشها و تكنيكهاي مختلفي براي اصلاح و درمان مشكلات پوسچرال مورد استفاده قرار مي گيرد كه از جمله اين موارد مي توان به روشهاي درماني فيزيوتراپي و طب فيزيكي، بازآموزي پوسچرال و انجام تمرين درماني اشاره كرد (2). در اين ميان، انجام تمرينات درماني يا همان استفاده از تمرينات اصلاحي از رايج ترين روشها در اصلاح ناهنجاري اسكوليوز ايديوپاتيك (با زاويه كوب كوچكتر از 20 درجه) است (3). هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير يك دوره تمرينات اصلاحي منتخب بر برخي پارامترهاي وضعيتي و بيومكانيكي افراد مبتلا به اسكوليوز ايديوپاتيك بود. روش شناسي: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون بود كه بر روي 25 دانش آموز مبتلا به اسكوليوز ايديوپاتيك با ميانگين سني 2/02± 11/24سال انجام شد كه به مدت 10 هفته (سه جلسه در هفته) در برنامه تمرينات اصلاحي شركت كردند. از گونيامتر براي تعيين ميزان خمش جانبي به سمت چپ و به منظور ارزيابي اختلاف نسبي زاويه تحتاني كتفها از روش فتوگرامتري از نماي خلفي استفاده شد. براي تعيين نرمال بودن توزيع داده ها از آزمون شاپيروويلك و به منظور بررسي نتايج قبل و بعد از آزمون از آزمون تي همبسته استفاده شد. در اين تحقيق سطح معني داري (0/05 P) در نظر گرفته شد. نتايج: نتايج اين پژوهش نشان دهنده كاهش معناداري در ميزان اختلاف نسبي بين زاويه تحتاني كتفها (0/001=P) و ميزان خمش جانبي به سمت چپ (0/028=P) پس از شركت در برنامه تمرينات اصلاحي بود. بحث و نتيجه گيري: برنامه تمرينات اصلاحي بكارگرفته شده اثر بخشي مطلوبي بر راستاي زاويه تحتاني كتف ها و ميزان خمش جانبي به سمت چپ داشته است. بنابراين، با در نظر گرفتن شيوع اين عارضه و مشكلات و عواقب متعددي كه مي تواند براي شخص مبتلا ايجاد كند، ضرورت طراحي يك برنامه تمريني اصولي و منطقي بر مبناي نيازهاي افراد مبتلا به اسكوليوز ايديوپاتيك بخصوص در بين دانش آموزان مشخص ميگردد.