تحليل نقاط قوت و ضعف گردشگري ورزشي و راهكارتوسعه اجرايي آن در استان كردستان

مقدمه: سازمان ها براي اينكه بتوانند با تهديدهاي محيطي مقابله كنند و از فرصت هاي احتمالي بهره مند شوند، بايد ظرفيت ها و توانمندي هاي دروني خود را بشناسند تا نقاط قوت خود را بالا ببرند و كاستي ها را بازسازي كنند(1). ورزش يكي از فعاليتهاي مهم گردشگران است و گردشگري و مسافرت نيز با انواع مختلف ورزش همراه است(2). چاليپ (2006) عقيده دارند كه ميزباني رويدادهاي بزرگ ورزشي منجر به توسعه زيرساخت هاي گردشگري (سيستم حمل و نقل عمومي، تأسيسات ورزشي، مراكز اقامتي) مي شود(3). استان كردستان با داشتن موقعيت مطلوب جغرافيايي و زيبايي هاي طبيعي و نيز فرهنگ غني مردمان بومي منطقه مي تواند در زمينه جذب گردشگر يكي از قطب هاي فعال غرب كشور مطرح گردد. نداشتن اطلاعات مورد نياز گردشگران در خصوص نقاط قوت گردشگري استان از يكطرف و بيكاري در اين منطقه از سوي ديگر موجب شده تا محققين اين پژوهش در تلاش براي دستيابي به نقاط ضعف و قوت حوزه گردشگري استان باشند و تا حد امكان راهكارهاي قابل اجرا و عملياتي را براي توسعه صنعت توريسم ورزشي ارائه دهند. روش شناسي: تحقيق از لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش تحقيق توصيفي _ پيمايشي است. جامعه تحقيق شامل كارشناسان گردشگري استان، اساتيد تربيت بدني، مديران صف و ستاد اداره كل ورزش و جوانان، مديران هيئت هاي ورزشي و فعلان گردشگري استان بود. در روش نمونه گيري 71 نفر در تحقيق مشاركت نمودند. ابزار مورد استفاده جهت جمع آوري داده ها، پرسشنامه محقق ساخته 24 سوالي، كه از دو بخش جمعيت شناختي و نقاط ضعف و قوت گردشگري ورزشي استان بود. بعد از تأييد روايي آن توسط متخصصين مديريت ورزشي و كارشناسان گردشگري، پايايي ابزار فوق نيز با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ برابر با %82 را نشان داد كه قابل قبول بود. براي تحليل داده ها و شناسايي عوامل قوت و ضعف گردشگري ورزشي نيز از آزمون تحليل عاملي استفاده گرديد. نتايج: يافته هاي پژوهش نشان داد كه استان كردستان با برخورداري از شاخص هاي متنوع فرهنگي و نيز بازي هاي متعدد بومي محلي مي تواند به عنوان يك نقطه قوت براي جذب توريسم باشد. از ديگر نقاط قوت گردشگري ورزشي استان وجود جاذبه هاي طبيعي از جمله سدها، درياچه ها و رشته كوه هايي است كه در ميزباني رشته هاي قايقراني، كوهنوردي، سه گانه و حتي دوچرخه سواري مي تواند در اين حوزه تأثيرگذار باشد. نتايج نشان داد نقاط ضعفي از جمله عدم برخورداري از زيرساخت هاي مورد نياز گردشگري در حوزه شهرسازي و مراكز اقامتي و رفاهي استاندارد است. همچنين عدم حمايت و برنامه مدون از سوي مديران اجرايي استان، نبود حامي مالي و حضور بخش خصوصي در ورزش استان كه منجر به عدم ميزباني رقابت هاي مطرح ورزشي شده است، بي توجهي سرمايه گذاران به اهميت گردشگري در توسعه و رشد شاخص هاي اقتصادي، اجتماعي از ديگر نقاط ضعف يافته هاي پژوهش بوده است. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اهميت موضوع گردشگري ورزشي و ارتقاي اين حوزه براي دستيابي به شاخص هاي توسعه در حوزه هاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و نيز نقاط قوت بسياري كه در استان براي جذب توريسم ورزشي و نيز اكوتوريسم وجود دارد نياز است تا برنامه ريزان و مديران استاني با در نظر گرفتن اين موارد و يافته هاي ساير پژوهش هاي مشابه، نسبت به تدوين طرحي با داشتن قابليت اجرايي، استان كردستان را به عنوان يكي از مناطق برخودار گردشگري كشور معرفي نمايند.