اثر سطح حركات بنيادي بر يادگيري مهارت‌هاي منتخب بسكتبال پسران 12-10 سال

مقدمه: حركات بنيادي، پايه و اساس يادگيري مهارت‌هاي ورزشي است؛ از اين رو، در تحقيق حاضر تأثير سطح رشدي حركات بنيادي بر يادگيري مهارت‌هاي منتخب بسكتبال پسران 12-10 سال بررسي‌شده است. مواد و روش‌ها: تحقيق حاضر از نوع علي- مقايسه‌اي است و نمونه آماري تحقيق حاضر 100 نفر از دانش-آموزان كلاس و پنجم ابتدايي شهرستان دلفان بودند كه بر اساس همتاسازي نمونه‌ها و نمرات پيش‌آزمون اولريخ، 50 نفر در دو گروه 25 نفري قرار گرفتند. پروتكل آموزش و تمرين در 12 جلسه (دو هفته بافاصله دو روز) و در هر جلسه50 دقيقه انجام شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از آزمون استاندارد اولريخ (2000)، استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحقيق با استفاده از آزمون يو من ويتني نشان داد كه كودكان گروه داراي تجارب حركتي، نمره درصدي بهتري در پرتاب نسبت به كودكان گروه فاقد تجارب حركتي كسب كردند (001/0p=). همچنين كودكان گروه باتجربه حركتي به‌طور معني‌داري نمره دريافت بيشتري را نسبت به كودكان گروه بدون تجربه كسب كردند (003/0p=). كودكان گروه قوي در مقايسه با كودكان گروه ضعيف به‌طور معني‌داري نمره ميانگين مهارت دريبل را كسب كرده بودند (001/0p=). بحث و نتيجه‌گيري: بالا بودن سطح رشد حركتي كودكان است. پس مي‌توان به اهميت فراهم ساختن تجارب حركتي متنوع و متناسب براي رشد همه‌جانبه هر كودك پي برد.