ارتباط بين اشتياق شغلي با تعهد سازماني و سازگاري شغلي در دبيران تربيت بدني شهر همدان

مقدمه: هدف ‌اصلي ‌اين ‌پژوهش بررسي ارتباط بين اشتياق شغلي با تعهد سازماني و سازگاري شغلي در دبيران تربيت بدني شهر همدان مي باشد. ‌پژوهش ‌حاضر از لحاظ هدف يك تحقيق كاربردي، از لحاظ روش جزء تحقيقات توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. روش شناسي: جامعه آماري اين تحقيق را دبيران تربيت بدني مقطع متوسطه ناحيه 1و2 همدان تشكيل داد كه تعداد آنان 125 نفر بودند. همچنين نمونه آماري با برآوردي از جامعه آماري و با استفاده از جدول مورگان و كرجسي به روش تصادفي ساده به تعداد 95 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري پژوهش سه پرسشنامه، 17 سوالي اشتياق شغلي شوفلي و همكاران (2002)، 24 سوالي تعهد سازماني ماير و آلن (1991) و 36 سوالي سازگاري شغلي از دﻳﻮﻳﺲ و ﻻﻓﻜﻮاﻳﺴﺖ (1984) بود. نتايج: نتايج پژوهش حاكي از آن بود كه بين اشتياق شغلي با تعهد سازماني و سازگاري شغلي در دبيران تربيت بدني شهر همدان رابطه معني داري وجود دارد و اشتياق شغلي مي تواند تعهد سازماني و سازگاري شغلي را در دبيران تربيت بدني افزايش دهد.