بررسي اكولوژي و تركيبات شيميايي گياه دارويي سماق

سماق يكي از گونه هاي گياهي جنگلي بوده كه از تيره پسته (Anacardiaceae ) و با نام علمي Rhus coriaria. سماق داراي انواع مختلفي بوده كه سماق معمولي ازمهمترين و پر رويش ترين درختچه سماق مي باشد. اين گياه بومي نواحي مديترانه اي، جنوب ايتاليا و آسياي شرقي به خصوص ايران است و درخراسان وجنوب استان پراكنش زيادي دارد ودرمناطقي كه 250 تا 350 ميلي متر بارندگي ساليانه داشته و داراي خاكهاي كمي اسيدي يا خنثي با PH=6/5-7 بهتر رشد ميكند و آب وهواي گرم و خشك را مي پسندد و گياهي نورپسند بوده و غير مقاوم به سايه است. گياه سماق در سابقه تاريخي خود داراي سه مورد مصرف جداگانه شامل استفاده دارويي، دباغي (آماده سازي پوست حيوانات) و بعنوان چاشني غذايي مي باشد. سماق گياه مناسبي براي مناطق نيمه خشك و فضاي سبز اطراف شهرها مي باشد. سماق حاوي آنتي اسيدانها، فلانوئيدها و تانن هاي قابل هيدروليز بوده و داراي خواص آنتي اكسيداني، ضد سرطان، ضد تومور و هيپوكليسمي مي باشد. مصرف دراز مدت سماق موجب كاهش ميزان كلسترول مي شود. عصاره متابولي سماق حاوي تركيبات فنلي بوده كه از جمله آنتي اكسيدانهايي هستند كه غني از تانن هاي هيدروليزكننده و آنتوسيانين ها مي باشند. همچنين گلوكز فراواني درتانن هاي هيدروليز كننده وجود دارد. همچنين در طب سنتي از گياه سماق بعنوان بند آورنده خون ، ضد اسهال ،درمان چرك گوش ،درمان تراخم گرم چشم و ممانعت از بروز آبله آبله درچشم استفاده شده است .