معناشناسي واژه هاي معرب ياقوت، ابريق و استبرق در قرآن كريم

معربات واژه هاي بيگانه اي است كه به زبان عربي درمي آيد و در حرفها و صداها و صوتهاي حروف آن براساس اصول وساختار زبان عربي دگرگوني پديد مي آيد. باتوجه به اينكه ايرانيان در ايجاد و ساختار زبان عربي نقش مهمي داشتند و نيز با توجه به ارتباط نزديك زبان فارسي با زبان عربي در دوره ي قبل از اسلام، زبان فارسي بر زبان عربي تاثير گذاشته و واژه هاي مختلفي قبل از ورود اسلام، به زبان عربي راه يافته است، درآن زمان عرب ها اين گونه كلمات را عربي فصيح مي دانستند كه بعد از نزول قرآن در اين كتاب آسماني نيز به كار گرفته شده است. درباره ي تعداد واژگان فارسي معرب در قرآن اختلاف نظر وجود دارد با توجه به اينكه بيشتر لغت شناسان درفارسي بودن واژه هاي ياقوت ، ابريق و استبرق و....اتفاق نظر دارند. نگارندگان دراين مقاله با محور قرار دادن اين نمونه از واژه هاي معرب در قران از ريشه، دگرگونيها وتغيير و تحريف آن در منابع مختلف علمي سخن به ميان آورده و تاثير و تاثر كلمات و سببها و علتهاي تغيير الفاظ به زبان ميزبان را مورد بحث قرار مي دهند. در نهايت به اين نتيجه مي رسد كه خانواده هاي اسمي بيش از ديگر انواع كلمه يعني فعل و حرف قابليت اين سير و جابجايي را دارند.