عقلانيت در تصميم گيري مديران

دنياي امروز، دنياي رقابت است؛ رقابتي سخت، فشرده. شدت اين رقابـت در سطح تجارت جهاني و حتي ملي به حدي رسيده است كه بي ترديد ميتـوان ادعـا كـرد كه كمترين تصميم و حركتي در حوزة سازمان هاي بين المللي را ميتوان مشاهده كرد كه تحت تأثير فضاي رقابت به شكل مستقيم يا غيرمستقيم نباشد. در عصر جديد بحث عقلانيت، سرچشمه و سرنخ بسياري از مباحث ديگر است و مباحث فراواني با آن پيونـد دارد؛ گرچـه ايـن بحـث بـه تعبيـري مهـمتـرين دسـتاورد معرفت شناسي جديد است، با ابهامات و اختلاف ديدگاه هاي فراواني همراه است. هنـوز معرفــت شناســان ديــدگاه واحــدي در بــاب عقلانيــت ندارنــد و تــصاوير گونــاگوني از آن ترسيم ميكننـد. بنـا بـر ادعـاي مـاكس وبـر جلـوه هايي از عقلانـي بـودن در تمـام فرهنگ ها وجود دارد. عقلانيت و قدرت دو پـارادايم حـاكم بـر نظريـه هـاي سـازمان و مديريت بوده اند برخي موانع انساني ناشي از نقص و كمبودها در آگاهي، قابليت و نيازهاي روان شناسي كساني است كه تصميم هاي سياست خارجي را تحت شرايط نامعين اتخاذ مي كنند. موانع ديگر از نوع سازماني است؛ افراد چون تصميمات را گروهي مي گيرند رسيدن به توافق آسان نيست، از اين رو موانع نسبت به اتخاذ تصميم سياسي عقلاني بسيار مهم ميباشند. در اين زمينه مي توان به شناخت نامعلوم مشكل، اطلاعات ناكافي، اطلاعات نادرست، نقص جمع آوري اطلاعات، منافع مبهم ملي و محدوديت ناشي از تنگي وقت و فشارهاي رواني اشاره كردكه باعث مي گردد يك تصميم عقلاني و درست اتخاذ نگردد.. در اين تحقيق جايگاه عقلانيت در تـصميمگيـري و مـديريت را بررسـي مـيكنـيم. نخست، تعريفي از عقلانيت و انواع و جايگاه آن در نظرية سازمان ارائه ميشود؛ سپس، به مقولة تصميم گيري به عنوان يكي از وظايف مهم مديريت و انواع مدلها و رويكردها در تصميمگيري خواهيم پرداخت.