مديريت منابع منابع انساني در پرتو توجه به فرآيند آسيب شناسي مديريت منابع انساني در آموزش و پرورش

مديريت منابع انساني تخصص ويژه‌اي است و روز به روز نيز بر نقش، جايگاه و اهميت آن در سازمان‌ها افزوده مي‌شود. از دير باز آموزش و بهسازي منابع انساني و بهسازي و تعالي فرآيندها در آموزش و پرورش به مشابه زير ساخت توسعه پايدار از سياست و اهميت بالاتري نسبت به ديگر سازمان ها دارد در آستانه تحول بنيادين در افق ايران 1404متمايز و متفاوت از روزها گذشته است چرا كه سند ملي آموزش و پرورش از مطالبات رهبري معظم انقلاب اسلامي و تمناي همه ذينفعان داخلي و خارجي آن است و از طرفي دانش آموزان عزيز ميهن اسلامي لايق شايسته بهترين ها در فرآيند تعليم و تربيت هستند اصلاح و بهسازي فرايندها و بهسازي منابع انساني و تعالي مديريت بخصوص مديريت منابع انساني در حقيقت بسيج منابع براي منافع انسانهاست و در فرايند پر تحول جهاني شدن مديران با چالش هاي فراوان رو به رو هستند كه همواره با ايجاد ابعاد جديدي در فضاي كسب و كار، بايستي در فكر تربيت كارآفرينان نه كارمندان باشند. در سازمان هاي آموزشي تعامل ياددهي و يادگيري بايستي در محيطي به دور از خطا و كسب تجربه براي زيست حقيقي در زندگي حقيقي است لذا تقسيم هدف هاي كلي به هدف هاي فرعي و تبديل به هدف عملي در كلاس به كمك معلمان جهت بالا بردن روحيه ي همكاري مي توان تغييرات چشمگيري در بازده كاري معلمان و دانش آموزان ايجاد كرد. معتقدم از تجربه هاي زيستي معلمان خود مي توان به دانش بومي دست يافت بي آنكه تجربه هاي جهاني را انكار كرد. رسالت و ماموريت مديريت منابع انساني، بايستي تربيت معلم آينده، تربيتِ معلم آينده، آينده ي تربيت معلم، آينده ي معلم را بتواند طراحي كند؛ در نهايت آموزش آينده و آينده ي آموزش را مشخص كند، دانش آموزان آينده را تربيت كند و آينده ي تحصيلي دانش آموزان را پيش بيني كند و آينده سازان كشور را تربيت كرده و به جامعه تحويل دهد. باشناخت10 مفهوم فرآيند آسيب شناسي مديريت منابع انساني با بررسي 10 فرآيند مديريت منابع انساني با استقرار10 توجه مطلوب به فرآيند مديريت منابع انساني در پاسخ به 10 چالش اساسي نديريت منابع انساني در جامعه آينده نقش منابع انساني در سازمان، ارزشمند ترين سرمايه با بيشترين ارزش افزوده، مهمترين عامل در بهبود عملكرد سازمان محملي براي يادگيري سازماني،عاملي براي پيشبرد اهداف مديريت،موتور تغيير و بهبود با تفكر نو حيات و بقاي هر نظام آموزشي تا حد زيادي به توانايي‌ها، مهارت‌ها‏، آگاهي‌ها، دانش‌ و تخصص‌هاي متنوع منابع انساني، به ويژه معلمان، آن بستگي دارد و هر چه معلمان، مديران و كاركنان آن نظام آموزشي؛ آمادگي و توان‌مندي بيش‌تري داشته باشند، سهم بيش‌تري در ارتقاي سطح كارآيي سازمان خواهند داشت. امروزه كه تمام سازمان‌ها به نوعي از پيشرفت سريع فناوري متأثرند، براي حفظ و ادامه‌ حيات خود ناگزير به انجام دگرگوني‌هايي، همسو با اين پيشرفت در همه‌ ابعاد سازمان خود هستند؛ زيربنا و نقطه شروع همه اين تغيير و تحولات، توان‌مندسازي منابع انساني است. در حقيقت توان‌مندسازي از عناصر اصلي توسعه راهبردي منابع انساني و بخش مهمي از اثربخشي سازماني و مديريت كيفيت، ازجمله: يادگيري سازماني، نوآوري، توسعه كاركنان و رضايتمندي مخاطبان و به معني اعطاي مسئوليت بيش‌تر جهت تصميم گيري، افزايش مشاركت براي كنترل فرآيندها و سهيم كردن كاركنان در قدرت است كه نقش مهمي در ايجاد و بقاي گروه، ارتقاي بهره وري سازمان، افزايش سطح انگيزش، رشد و شكوفايي استعداد و مهارت هاي كاركنان و از همه مهم‌تر كارآمدتر كردن كاركنان سازمان‌ها براي دستيابي به مزيت رقابتي در شرايط فعلي(يكي از مؤثرترين راه هاي)‌ دارد. هرسازماني براي يافتن كاركنان واجد شرايط خود توري بزرگ تر بگستراند تا اطمينان يابد كه براي يافتن علاقه‌مندان جستجوي كامل و عادلانه‌اي انجام داده است. جستجوي نيروي كار وظيفه بي اندازه مهم و اساسي امور كاركنان است، زيرا هرچه شمار داوطلبان بيش‌تر باشد، سازمان مي تواند كاركنان خود را بهتر و دقيق‌تر برگزيند. دستيــابي به چنين امر مهم نيـاز به برنامـــه ريزي راهبردي در سازمان‌ها و توجه عميق به تغييرات داخلي و محيطي دارد، در اين ميان بخش سياستگذار جامعه، يعني دولت لازم است براي تحقق شايسته سالاري، آن را طي فرايندهاي فرعي شايسته خواهي در سطح جامعه و سازمان‌ها و در عمل شايسته شناسي، شايسته پروري، شايسته گماري و شايسته‌داري را توسط مديران و متوليان بخش نيروي انساني، پياده نمايد. هم‌چنين نقش رهبري مديريت سازمان و ثبات مديريت ها، برنامه‌هاي توان‌مندسازي كاركنان، توجه به شايستگي‌ها و مهم تر از آن توجه به هويت سازمان و كرامت انساني آنان از نكات مهم مديريت منابع انساني در نگهداشت و افزايش انگيزه تعريف مي‌شود كه در اين مقاله به اين موارد اشاره خواهد شد. اين مقاله، از نوع مروري بوده و جمع آوري اطلاعات با استفاده از مستندات چاپي-الكترونيكي مرتبط و مجلات وتجربه ي شخصي با موضوع انجام شده است.