طراحي تجهيزات نوري تعاملي براي گياهان در فضاي مدارس پيش دبستاني

با ورود كودكان به سنين پيش دبستاني ميزان درك و توجه آنان از محيط اطراف افزايش پيدا مي كند و دنياي تعاملي بزرگتري براي آن ها شكل مي گيرد. گسترش اين دنياي تعاملي نه تنها در روابط اجتماعي كودكان ظهور پيدا مي كند بلكه دنياي طبيعت را نيز در بر مي گيرد. سنين پيش دبستاني زمان مناسبي براي آموزش مفاهيم حياتي مانند پرورش گياه است. سپردن مسئوليت تامين نياز گياهان به كودك، تاثير چشمگيري در ابعاد مختلف رشد كودك دارد. نور يكي از حياتي ترين نيازها براي بقاي گياهان است. با به كارگيري طراحي تعاملي مي توان تامين نياز نوري گياهان را به كودكان واگذار كرد زيرا كودكان در اين سنين جذب فعاليت هايي مي شوند كه برايشان فرمي از بازي يا سرگرمي دارد. محيط پيش دبستاني فضاي مناسبي براي به كار گيري اين طراحي تعاملي است زيرا منجر به شكل گيري شبكه اي از تعاملات اجتماعي بين كودكان و مربيان مي شود. علاوه بر شكل گيري روابط اجتماعي مثبت، اين ساختاري، مناسب ترين فضا براي يادگيري و تبادل دانش است. در اين پژوهش مدرسه پيش دبستاني پسرانه مفيد واقع در محله ستارخان شهر تهران به عنوان مطالعه موردي انتخاب گرديد. روش مشاهده مبتني بر ارزيابي راهكارهاي تعاملي پيشنهادي براي جمع آوري اطلاعات كاربردي طراحي، مورد استفاده قرار گرفت و 46 كودك در اين فضا مورد مشاهده قرار گرفتند. مشاهدات صورت گرفته از هر دو نوع غير مشاركتي و مشاركتي بود و اين مشاهدات در مدت 3 ماه و با حضور ميانگين 3 روز در هفته و در محدوده فضايي فعاليت هاي دانش آموزان انجام شد. نتيجه پژوهش نشان مي دهد كه طراحي تعاملي تجهيزات نوري گياهان در فضاي پيش دبستاني، ابزار مناسبي براي آموزش نيازهاي نوري گياهان به كودكان است.