نقش تعاوني هاي (روستايي، كشاورزي و توليد روستايي) در موفقيت كارآفريني روستايي

رويكرد اكثر كشورهاي جهان در دهه هاي اخير به موضوع كارآفريني و توسعه آن، موجب ايجاد موجي از سياست‌هاي توسعه كارآفريني در دنيا شده است. توسعه كارآفريني نيازمند شناسايي ساختارهاي مناسب و راهكارهاي موثري است كه بتواند شرايط لازم را براي تحقق كارآفريني در سطح جامعه فراهم آورد. يكي از ساختارهاي مناسب جهت جذب كارآفرينان دركشور ما، بخش تعاوني هاي روستايي و كشاورزي مي باشد. تعاوني هاي روستايي و كشاورزي و توليد روستايي به عنوان يكي از اشكال سازمان هاي مردم نهاد، داراي قابليت‌هاي فراوان براي ايفاي نقش در حمايت اقتصادي و توسعه اجتماعي جوامع روستايي مي باشند . علي رغم اهميت و جايگاه تعاوني ها، بررسي اوليه عملكرد آن ها به ويژه در مناطق روستايي نشان دهنده آن است كه اين تعاوني ها با مشكلات متعددي روبرو بوده و نتوانسته اند به اهداف از پيش تعيين شده خود دست يابند. در چنين شرايطي، بسياري از محققان و صاحب نظران بر اين باورند كه توسعه كارآفريني در شركت هاي تعاوني مي تواند نقش اساسي در كمك به توسعه و تقويت تعاوني ها و حل مشكلات آن ها داشته باشد. با در نظر گرفتن اهميت موضوع، هدف اصلي اين مقاله توصيفي- تحليلي بررسي نقش و جايگاه كارآفريني در توسعه تعاوني هاي روستايي بود. نتايج پژوهش ها نشان داد كه رابطه نزديكي بين تعاوني ها و كارآفريني وجود دارد و در حقيقت كارآفريني به منزله يكي از پيش شرط هاي اصلي موفقيت تعاوني هاي روستايي به شمار مي رود. تعاوني ها مي توانند با بهره‌گيري از عناصر كارآفريني مانند خلاقيت، نوآوري، شناسايي و بهره گيري از فرصت ها و ريسك پذيري، كارايي و اثربخشي خود را افزايش داده و به شكل موفق تري عمل نمايند. بر اين اساس، ضروري است تا زمينه ها و حمايت هاي لازم از جمله مالي، قانوني، آموزشي، مشاوره اي و اطلاع رساني از سوي سازمان ها و نهادهاي ذيربط براي توسعه و تقويت كارآفريني در تعاوني ها صورت پذيرد.