بررسي روش مسير بار جايگزين در مقابله با تخريب پيشرونده و ارائه راه كار جهت تأمين مسير جايگزين انتقال بار مستقل از تهديد وارده

تخريب پيشرونده به معناي گسترش خرابي ها ناشي از حذف ناگهاني اعضاء باربر سازه به ساير اعضاء سازه مي باشد كه ممكن است به تخريب بخش زيادي از آن و حتي كل سازه منجر شود. آئين نامه هاي مختلفي به منظور مقاوم سازي سازها در برابر تخريب پيشرونده و كاهش پتانسيل وقوع آن تدوين شده است. مبناي اصلي روشهاي طراحي در اكثر آئين نامه ها، استفاده از روش مسير بار جايگزين مي باشد. بدين صورت كه در اين روش سازه بايد توانايي انتقال بار ستون حذف شده به ساير اعضاء سازه را مستقل از تهديد وارده داشته باشد. مستقل از تهديد بودن يعني سازه بدون در نظر گرفتن ميزان و نوع بار غير عادي وارده و نيز مكان وقوع حادثه يا تهديد توانايي باز توزيع نيروهاي حاصل از حذف عضو را داشته باشد. روش مسير بار جايگزين خود داراي روش هاي مختلف تحليل استاتيكي خطي و غير خطي و ديناميكي غير خطي مي باشد. هدف مقاله ضمن بررسي روش مسير بار جايگزين، ارائه راهكاري جهت تامين مسير جايگزين انتقال بار مي باشد، تا بتوان از آن راهكار جهت تقويت سازه هاي موجود و يا در حال طراحي براي مقابله با تخريب پيشرونده مستقل از ميزان،نوع و مكان تهديد استفاده نمود. با تقويت صورت گرفته سازه قابليت آنرا پيدا كرده است كه نيروهاي ايجاد شده در اثر حذف ناگهاني ستون در طبقات مختلف را بوسيله ي ايجاد مسيرهاي جايگزين در سازه به كل سازه توزيع و پخش نمايد