نقش ايمن سازي با نگرش خاصي در پروژه هاي فاضلاب شهري

يكي از مهم ترين راهكارهاي مهندسي ارزش در مديريت پروژه هاي عمراني ،صيانت از سلامت كار و به تعبيري حفظ ايمني در حين اجراي پروژه هاست.مطالعات نشان مي دهد كه بر اساس استانداردهاي بين المللي هر حادثه منجر به فوت باعث از بين رفتن 7500 روز كاري مي شود و طبق آمارهاي بين المللي هر ساله 60 هزار حادثه منجر به فوت در كارگاه هاي ساختمان سازي كشورهاي مختلف جهان رخ مي هد و براساس آمار كشوري ،46 درصد حوادث منجر به فوت در ايران در كارگاه هاي عمراني اتفاق مي افتد كه البته گودبرداري و ريزش برداري ها ؛ بيشترين سهم را در بروز حوادث به خود اختصاص داده اند.اگرچه در اين زمينه آئين نامه ها و دستورالعمل هاي فراوني تدوين و براي اجرا ابلاغ شده است اما عدم وجود ضمانت اجرايي كافي، ضعف دولت در انجام بازرسي و كنترل هاي لازم و همچنين تمايل كارفرمايان به كسب بالاترين سود در كارگاه هاي ساختماني و حذف هزينه هاي حياتي ارتقاي ايمني در اين كارگاه ها؛ باعث وقوع حوادث مرگبار براي نيروهاي شاغل در اين بخش مي شود.پروژه هاي فاضلاب شهري با عنايت به ماهيت درون شهري خود و ويژگي جامعه محوري و از آنجائيكه در بطن محل زندگي مردم يك شهر انجام مي پذيرد و در زمره پروژه هاي خطي و غيرمتمركز مي باشند بيش از ساير پروژه ها نيازمند اهتمام در خصوص رعايت زيرساختهاي ايمني آفرين است چراكه اين نوع حوادث بدليل نمود بيشتر آن در متن شهر ، در زمره حوادث ويتريني محسوب ميشوندو حساسيت هاي اجتماعي بيشتري را سبب ساز مي گردد. اين تحقيق تلاش دارد ضمن بررسي ضرورت وماهيت ايمن سازي در پروژه هاي شبكه فاضلاب شهر تهران ،ميزان كميت و كيفيت آن را در ابعاد مختلف از جمله بعد هزينه و زمان با رويكرد مهندسي ارزش مورد بررسي قرار دهد.