تأثير سلفي گري بر جهاني شدن امنيت در خاورميانه (عراق جديد)

امروزه يكي از جريان هاي خشونت طلب و افراطي به ويژه در منطقه خاورميانه وارد انديشه ها و مذاهب اسلامي علي الخصوص اسلام سنت شده و خط فكري جديدي را ايجاد كرده، جريان سلفي گري مي باشد. در صدد آن است كه انديشه هاي كهن موجود را بازخواني و به صورتي نو و البته به دلخواه باز تعريف كند. منطقه خاورميانه همواره به عنوان مهد تمدن اسلامي بوده است. لذا رشد و گسترش جريانات سلفي گري اين منطقه را به لحاظ امنيتي به چالش فرا خوانده و همواره شاهد بحران هايي ناشي از جنگ بوده كه ورود گروه هاي سلفي – تكفيري نه تنها امنيت منطقه بلكه جهان را تحت الشعاع خود قرار داده و منجر به گسترش بعد جهاني شدن امنيت گرديده است. از سويي جريانات سلفي گري بيشترين تأثير را به كشور هاي خاورميانه به ويژه به كشور عراق نيز گذارده اند به گونه اي كه به كانون اصلي فعاليت هاي سلفي تبديل شده و اين جريان در جايگاه مهم ترين كنشگران غير دولتي در صحنه ي تحولات عراق قرار گرفت. اين پژوهش نيز بر آن است كه تأثير سلفي گري را براساس چارچوب مفهومي گفتمان جهاني شدن تبيين نمايد و به اين مسأله بپردازد كه آيا سلفي گري توانسته است به جهاني شدن امنيت در خاورميانه به ويژه عراق جديد تأثيربگذارد. فرضيه اي كه در پاسخ به اين سؤال طرح مي شود. از يك سو سلفي گري به دليل وجود نا امني و بي ثباتي در منطقه نضج گرفته وباوجود شكاف هاي متعدد قوميتي – فرقه اي در عراق حضور و نفوذيافته و منجر به گسترش بعد جهاني شدن امنيت در خاورميانه به ويژه دراين كشور گرديده است.