عناصر معماري داخلي موثر بر افزايش خلاقيت كودكان در فضاهاي كودكانه

قدرت تخيل، خلاقيت و بسياري از توانايي هاي انسان در دوران كودكي شكل مي گيرد. از اين رو لازم است تا در مراحل آغازين رشد كودك محيطي جهت پرورش خلاقيت او ايجاد گردد. امروزه از ميان موارد متعدد تاثيرگذار در رشد خلاقيت كودك شيوه هاي آموزش، جنبه هاي عاطفي شناختي و نيز مسائل تربيتي مورد بررسي قرار گرفته-اند، اما به تاثير كيفيت فضاهاي معماري در پرورش خلاقيت كمتر توجه شده است. فضاهايي كه از طريق معماري به وجود مي آيد به نوعي بر تربيت افراد تاثير دارد. بار مسئوليت به دليل حساسيت و تاثير پذيري كودكان، در طراحي فضاهاي مربوط به آن ها بيشتر است. هدف اين مقاله بررسي عناصر معماري داخلي موثر بر افزايش خلاقيت كودكان در فضاهاي كودكانه مي باشد. نوشتار حاضر با تكيه بر ذات جستجوگر و تجربه پذير جهان كودك و به منظور پاسخگويي به نيازهاي كودك خلاق، ضرورت بهره گيري از عامل معماري داخلي را مورد تاكيد قرار داده و در اين رابطه برخي از عوامل تاثيرگذار مورد بررسي قرار گرفته است. روش مورد استفاده در نوشتار حاضر، توصيفي تحليلي مي باشد. از يافته هاي تحقيق چنين برداشت مي شود كه توجه به معماري داخلي فضا شامل تنوع در رنگ، توجه به عامل نور و صدا، رعايت تناسبات انساني، اندازه فضاها و مبلمان داخلي مي توانند باعث كنجكاوي، تخيل، تجسم، بازي سازي و در نهايت بروز خلاقيت كودكان شوند.