بررسي عوامل تاثير گذار در بيمارستان كودكان سرطاني با رويكرد كاهش استرس و تسريع بهبودي آن‌ها

در بين فضاهاي معماري، طراحي هيچ فضايي مانند مراكز درماني از اهميت بالايي برخوردار نمي باشد. فضاهاي درماني نيز از جمله فضاهايي است كه بر حالات روحي كودكان تاثير مي گذارد. طراحي ضعيف اين محيط ها، مي تواند سبب تشديد اختلالات رفتاري و اضطراب در آنها گردد. محيط معماري به عنوان بستر فعاليت‌هاي انسان تأثيرات عميقي را بر سلامت روان او مي‌گذارد. استرس در انسان به عنوان يكي از شاخصه‌هاي سلامت روان مي‌تواند با طراحي درست اين بستر كاهش يابد. يكي از محيط‌هاي معماري كه پر استرس مي‌باشد بيمارستان است. استرس موجود در بيمارستان با اثرات منفي‌ كه در پي دارد بهبودي بيماران را به تأخير مي اندازد. يكي از گروه‌هايي از بيماران كه در اين مورد آسيب پذيرترند كودكانند. هدف از انجام اين پژوهش، تغيير ديدگاه طراحان در طرّاحي و بررسي و ارائه ي راهكارهايي جديد در رابطه با عوامل مهم و تاثير گذار در مراكز درماني مي باشد، تا بتواند در ارتقاء كيفيّت محيطي بيمارستان مؤثر واقع بوده و در نتيجه باعث تسريع در روند بهبود بيماران و كاهش اضطراب در آن ها شود . اين تحقيق در شناخت عوامل استرس‌زا در بيمارستان كودكان و نقش طراحي داخلي و عوامل محيطي در كاهش استرس و تسريع بهبودي كودكان بيمار است. روش تحقيق اين مقاله با رويكرد توصيفي مي‌باشد و اطلاعات به روش مطالعات كتابخانه‌اي و مشاهدات جمع‌آوري شده است . پس از بررسي مشاهدات، نتايجي مبني بر اين‌كه چه عواملي در طراحي مي‌تواند تأثير بسياري بر كاهش استرس كودكان بيمار بگذارد به دست آمده و راهكارهاي معمارانه‌اي براي اين موضوع ارائه شده است.