ملزومات و نيازهاي يك پارك شهري در راستاي بهبود كيفيت محيط شهري (مطالعه موردي : پارك شقايق)

فضاي سبز شهري به عنوان بخش جاندار محيط شهري مكمل بخش بي جان شهر ، يعني ساختار كالبدي شهر ، مي باشد. امروزه جامعه شناسان ، روانشناسان و پزشكان بر اين باورند علاوه بر تامين بهداشت جو و محيط مكان هاي مسكوني ، نقش مثبتي در سلامتي شهروندان ، بر عهده دارند كه از مهمترين آن مي توان به تاثيرات آن بر زندگي شهروندان مي باشد كه روزانه ساعاتي را براي گذراندن اوقات فراغت خود در اين گونه فضا ها مي گذرانند. سلامت شهروندان و پايداري شهري و كميت و كيفيت و بازدهي رواني اجتماعي و اكولوژيكي فضاهاي سبز شهري يكي از آثار طراحي و برنامه ريزي مناسب شهري مي باشد .{ايجاد آرامش روحي و رواني ؛ ارتقاي كارايي و راندمان عملكردي افراد (افزايش بهره وري) ؛ تاثيرات مثبت در سلامت جسمي و بدني افراد ؛ تاثير بر روي رفتار انسان ها و پويايي ذهني و رفتاري آنها ؛ ماندن افراد در وضعيت هاي فيزيكي و روحي مناسب از طريق حضور مستمر در فضاهاي سبز مثل نرمش،ورزش و ... در اين فضاها}اهميت فضاهاي سبز در محيط شهري تا آن حد است كه به عنوان يكي از شاخص هاي توسعه يافتگي جوامع مطرح مي باشد اين مقاله بر آن است تا با مطالعه بر روي يكي از پارك هاي منطقه 10شهر تبريز ضمن تبيين جايگاه كيفيت محيط شهري و مولفه هاي آن ، به ارزيابي نقش پارك ها و فضاهاي سبز در ارتقا كيفيت محيط بپردازد در پارك شقايق ، وجود امكانات فرهنگي ، حوضچه بزرگ جهت آبياري ، ايمني وسايل بازي ، استفاده از مكان ورزشي مناسب و توجه كافي به كيفيت محيط اجتماعي در طراحي پارك هاست . بدين معنا كه در طراحي اين فضاها شرايط و موقعيت گروه هاي مختلف اجتماعي )توجه به نيازهاي خاص سني ، جنسي ، جسمي و روحي و رواني(، وسايل ورزشي ، وسايل بازي كودكان و... است با توجه به امكانات كامل در پارك شقايق وجود مشكل در كمبود كتابخانه، بوفه ، كيوسك انتظامي و پاركينگ در نزديكي پارك با وجود مسير دستري مناسب (اصلي و فرعي) در نزديكي محدوده شهر ضروري و الزامي مي باشد .