كاربرد انرژي خورشيدي در معماري و طراحي ساختمان

مقادير بسيار زيادي از سوخت هاي فسيلي تجديدناپذير كه امروزه براي توليد انرژي مصرف مي شوند، سوخت هايي هستند كه در دسترس نسل هاي آينده نخواهند بود و آيندگان از آن محروم خواهند ماند. فرآيندهايي كه در تبديل سوخت به انرژي نقش دارند، به دليل پخش و گسترش آنها در درازمدت اثرات منفي بر محيط خواهند داشت. اين شرايط مستلزم يك بازنگري اساسي و سريع در تفكر بشر، به ويژه در بخشي كه برنامه ريزان و موسسات در فرآيند ساخت آن نقش دارند، خواهد بود. شكل و نوع فضاي ساختماني ايجاد شده براي آينده بايد بر اساس يك رويكرد پاسخ گويانه و مسئولانه به طبيعت و استفاده از پتانسيل انرژي هاي پايان ناپذير به خصوص خورشيد باشد، چرا كه خورشيد يكي از منابع مهم انرژي است كه به فناوري هاي پيشرفته و پر هزينه نياز ندارد به عنوان يك منبع مفيد و تأمين كننده ي انرژي در بيش تر نقاط جهان به كار گرفته شود. استفاده از اين انرژي پاك براي تمامي كشورها، به ويژه آن هايي كه فاقد منابع انرژي زيرزميني اند، مناسب ترين راه براي دستيابي به نيروي لازم براي رشد و توسعه اقتصادي است. نقش معماري و شهرسازي در اين جا به عنوان يك حرفه مسئوليت پذير است كه به طور وسيع اين جنبه ي مهم را پشتيباني مي كند. بنابراين، هدف از كار معماران و شهرسازان در آينده بايد طراحي ساختمان ها و فضاهاي شهري به گونه اي باشد كه منابع طبيعي محفوظ بمانند و بهره برداري از انواع قابل تجديد انرژي، به ويژه انرژي خورشيدي، تا حد امكان به طور گسترده مورد استفاده قرار گيرد.