باز شناخت نقش طبيعت در فضاهاي آموزشي كودكان ابتدايي

تغييرات ايجاد شده در نوع زندگي، كودكان را از تجارب روزانه در دنياي طبيعي جدا كرده است. مي توان گفت ارتباط كودكان و طبيعت در دنياي امروز در حال قطع شدن است و مدارس يكي از مهمترين فضاها براي برقراري دوباره اين ارتباط مي باشد. آنچه كه اين مقاله به آن پرداخته، جنبه هاي مختلف كاركرد طبيعت در فضاهاي آموزشي است. تفاوت در اين كاردكردها از اين نظر مورد اهميت است كه مي تواند عامل مهمي در چگونگي طراحي فضاهاي طبيعي و چگونگي حضور آنها در فضاهاي آموزشي و در نتيجه كارآمد كردن اين فضاها باشد. اين مقاله قابليت هاي مختلف طبيعت در رشد، آموزش و پرورش كودك را بازشناسي كرده و به ارائه راهكارهاي عملي طراحي با توجه به اين قابليت ها خواهد پرداخت.