بررسي روشهاي اجراي بام هاي سبز و تأثير آن در صرفه جويي در مصرف انرژي ساختمان

محدوديت منابع انرژي و افزايش روزافزون مصرف آن علاوه بر آلودگي محيط زيست و هدر دادن سرمايه هاي ملي، زندگي آينده انسانها را با خطر مواجه ساخته است. لذا با كاهش منابع طبيعي و بحران انرژي هر ساختمان بايد به گونه اي طراحي و ساخته شود كه نياز آن به سوخت فسيلي به حداقل ممكن برسد. در مقابله با اين مشكل، بشر از گدشته هاي دور به ايجاد بام هاي سبز يا باغ بام ها به عنوان راه حلي مناسب براي آشتي دوباره طبيعت و تغيير چشم انداز شهري روي آورده است. در واقع بام شبز استفاده از فضاهاي بلا استفاده و بي روح ساختمان هاي شهري در جهت ايجاد لكه هاي سبز مي باشد. اين امر علاوهبر جنبه زيبايي شناختي شهر موجب تلطيف هوا (درمقياس ميكروكليما) و كاهش الودگي هوا و از همه مهمتر صرفه جويي در مصرف انرژي مي شود. مقاله حاضر سعي دارد كه با روش توصيفي-تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه اي و روش تجزيه و تحليل اطلاعات كيفي به معرفي بام سبز به عنوان روشي جديد در معماري پايدار وتامين فضاي سبز شهري بپردازد. راهبرد پيشنهادي استفاده از تجربيات موفق در بهره گيري از بام هاي سبز در سطح كشورهاي پيشرو براي ارتقاء كيفي محيط هاي شهري در كنار ساير مزيت هاي اين تكنولوژي سبز با استفاده از بخش دولتي و بسترسازي براي حضور بخش خصوصي است.