نقش نور به عنوان عنصر تاثيرگذار محيطي در مراكز درماني

پديدۀ نور به طور اعم و نور روز به طور اخص از اساسي ترين نيازهاي جسمي و رواني انسان به شمار مي رود. نور روز علاوه بر نقش و اهميتي كه در حفظ و بهبود چرخۀ حياتي انسان ايفا ميكند اثر درماني ويژه اي بر بعضي از بيماريهاي جسمي و رواني نيز دارد و مي تواند تا حد زيادي در درمان اينگونه بيماران موثر واقع شود. هنگامي كه در مورد سلامتي ، تعادل و نظم فيزيولوژيك صحبت مي شود،در واقع اشاره اصلي به عملكرد سيستم هاي اصلي حفظ كنندگي سلامتي بدن،سيستم عصبي و سيستم ترشح داخلي است. اين مراكز اصلي كنترل بدن مي توانند مستقيماً از طريق تابش نور تحريك يا تنظيم شوند وميزان اين تحريكات يا تنظيمات فراتر از ان چيزي است كه دانش معاصر در سال هاي اخير تمايل به پذيرش آن داشته است. فراهم آوري امكان ورود نور مناسب روز به اين فضاهاي بسته ، براي ارتقاي كيفيت زيستي و نيز افزايش سطح سلامت ، آسايش و كارآيي آنها ايده اي كاملاً مطلوب به شمار آيد.