مطالعه سطح اضطراب رقابتي در بين بازيكنان و مربيان فوتسال و ارتباط آن با عملكرد

هدف اين پژوهش مطالعه سطح اضطراب رقابتي ورزشي در بين بازيكنان و مربيان فوتسال و ارتباط آن با عملكرد مي باشد. نمونه آماري شامل تيم هاي شركت كننده (48 نفر در 4 تيم ابن مدارس سطح شهر ) در مسابقات فوتسال شهرستان نورآباد در مقطع متوسطه اول در سال1394 بود. تيم هاي حاضر در مسابقه يك روز قبل از زمان برگزاري مطلع گرديدند و زمان تمرين براي آنها وجود نداشت. براي جمع آوري داده هاي پژوهش از پرسشنامه اطلاعات شخصي، پرسشنامه اضطراب رقابتي مارتنز و همكاران (1990) در ورزش بود. عبارات در يك پيوستار 3 نقطه‌اي «به ندرت»، «گاهي اوقات» و «اغلب» پاسخ داده مي‌شود و مجموع نمرات از 10 (اضطراب موقعيتي رقابتي پايين) تا 30 (اضطراب موقعيتي رقابتي بالا) محاسبه مي‌شود. مارتنز و همكاران (1990) در مقاله خود گزارش كردند، پايايي (همساني دروني) و اعتبار (اعتبار سازه) اين پرسشنامه مطلوب است .جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون t مستقل، آزمون آنوا و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده است.