تامل و بررسي عناصر حقوق شهروندي در كلام امام علي (ع)با تاكيد بر نهج البلاغه

انسان در جامعه به حكم آنكه ميخواهد اجتماعي زندگي كند بايد با ديگران همراه با مسالمت و اخلاق و احترام برخورد نمايد.گاهي اين ضوابط اخلاقي منتفي ميشود و رعايت نميگردد. قانون گذاران سعي ميكنند اين روابط را با وضع قوانين و مقررات تنظيم نمايند. عقل و دين دو محور اصلي به رسميت شناختن حقوق شهروندي هستند و تضمين قواعد حقوق شهروندي در پرتو اين دو منبع ميسر است و تكيه بر عقل به تنهايي نميتواند تمامي ابعاد فردي و اجتماعي حقوق شهروندي را پوشش دهد، از اينرو اصلاح اسناد حقوق بشري ضروري به نظر مي رسد. يكي از منابع مهم ديني در رابطه با حقوق شهروندي ،نهج البلاغه نوشته سيد رضي (ره) است كه كلمات اميرالمومنين (ع)را جمع آوري كرده است. از نظر زماني حدود هزار و چهارصد سال از زمان خلافت اميرالمومنين ميگذرد اما نحوه عملكرد ايشان و احترام زيادي كه به انسانها قائل بودند سبب شد تا كلمات و حكم ايشان در باب حقوق شهروندي از اهميت بسزايي برخوردار شود. در اين نوشته سعي بر آن است تا با نگرش هر چند اجمالي بر نهج البلاغه حقوق شهروندي را از منظر امام علي (ع) را مرور كنيم و ببينيم چه ويژگي ها و عناصري از حقوق شهروندي بيان و مورد عمل قرار گرفته است.