بررسي پاسخ افراد در معرض خطر فشار خون بالا به فعاليت هوازي بلندمدت در زنان ميانسال

فعاليت هوازي به عنوان روشي موثر براي كاهش فشار خون افراد با فشار خون بيشتر از حد نرمال (سيستولي بالاتر از ۱۲۰ و دياستولي بالاتر از ۸۰ ) توصيه شده است. اگر چه پاسخ فشار خون درد فعاليت هوازي بلند مدت (سيستولي از-۲۰ تا ۹ و دياستولي از ۱۱- تا ۱۱/ ۳ ميلي متر جيوه ) متغير است. ما در اين پژوهش تلاش كرديم تا تاثير ۸ هفته تمرين بر فشار خون سيستولي ودياستولي آزمودني ها و تاثير فعاليت ورزشي بلند مدت روي ضربان قلب در افراد در معرض خطر پر فشار خوني را بررسي كنيم. در اين تحقيق ۱۵ زن در دامنه ي سني ۴۵ تا ۶۰ سال كه در معرض خطر فشار خون بالا )سيستولي ۱۳۰- ۱۳۹ و دياستولي ۸۰ تا ۸۹ ميلي متر جيوه( بودند، شركت كردند. اين افراد يك جلسه فعاليت هوازي انجام دادند، بعد از هشت هفته تمرين هوازي، براي بار دوم يك جلسه ديگر فعاليت هوازي انجام دادند. بين ميزان تغييراتي كه بعد از جلسه اول در فشار خون سيستولي رخ داد و تغييرات فشار خون استراحتي سيستولي در طول ۸ هفته تمرين همبستگي معني داري وجود داشت (0.60=p= 0.01 ، r)همينطور همبستگي معني داري در فشار خون دياستولي نيز ديده شد (0.54=p= 0.03 ، r) نتيجه گيري: هشت هفته تمرين تاثير معني داري در كاهش فشار خون سيستولي و دياستولي آزمودني ها داشت و كاهش فشار خون بعد از فعاليت نيز به طور معني داري كاهش پيدا كرد.