پيشينه شكل گيري حقوق شهروندي و سياسي زنان در تركيه

پژوهش حاضر با هدف بررسي شكل گيري روند تاريخي حقوق شهروندي زنان تركيه با تاكيد بر حقوق سياسي ايشان، به روش كتابخانه اي نگارش يافته است. از جمله مهمترين مصاديق حقوق شهروندي در جوامع داراي نظام حقوقي توسعه يافته، شناسايي حقوق سياسي براي زنان و ايجاد زمينه مشاركت آنها در ساختار سياسي آن جامعه مي باشد. موضوع برابري حقوق زنان و مردان، در فرآيند زماني نسبتاً طولاني تشكيل و تكامل يافته است. تا پيش از آغاز قرن بيستم، نقش سياسي و اجتماعي زنان در فرآيند زندگي اجتماعي، محدود، كم رنگ و حتي مواجه با موانع متعددي بود. وليكن پس از اين دوران و در اثر توسعه مفاهيمي از قبيل؛ دموكراسي، حقوق بشر و برابري، زنان توانستند با ورود به عرصه هاي مختلف اجتماعي و پر رنگ نمودن نقش خود در جامعه، سهم چشمگير تري در شگل گيري ساختار سياسي جامعه و جنبشهاي اجتماعي نوين داشته باشند. در حال حاضر زنان در تركيه، داراي حقوق سياسي گسترده تري نسبت به گذشته مي باشند. با ظهور دين اسلام، و مع الاسف به دليل تفسير محدود و مضيق برخي از اصول حقوقي آن، زنان در امپراتوري عثماني، به لحاظ بهره مندي و استفاده از حقوق سياسي، با برخي از محدوديتها و حتي در پاره اي از موارد، با محروميت هايي مواجه گرديدند. بطور كلي زنان در «دوران مشروطيتِ» امپراتوري عثماني و در سايه شكل گيري انجمن ها و جمعيت هاي مربوط به زنان و نيز تاثير گذاري به سزاي مطبوعات در آن دوران، براي نخستين با و به طور رسمي، موضوع حقوق سياسي و حق تصميم گيري خويش در نظام سياسي را به عنوان نقطه عطف فرآيند مطالبات اجتماعي خود مطرح نمودند. وليكن حقوق سياسي زنان در تركيه در معني حقيقي خود، متعاقب اعلام نظام جمهوري در اين كشور و در نتيجه تدوين قوانين مربوطه محقق گرديد.