تأثير تمرينات ثباتي فشرده و كينزيوتيپينگ بر ناتواني فيزيكي، ترس از حركت، و دامنه حركتي ستون فقرات كمري در بيماران مبتلا به كمر درد مزمن غيراختصاصي

كمر درد مزمن غير اختصاصي به عنوان يك عارضه شايع باعث ايجاد ناتواني و محدوديت حركتي در مبتلايان به اين عارضه مي شود. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير تمرينات ثباتي فشرده تحت نظر و كينزيوتيپينگ بر ناتواني فيزيكي، ترس از حركت و دامنه حركتي فلكشن ستون فقرات كمري در مبتلايان به اين عارضه انجام گرفت. در اين مطالعه نيمه تجربي تعداد 35 بيمار )ميانگين±انحراف معيار؛ سن: 10.8±36.2 سال؛ مدت زمان وجود عالئم:7.9±19.4 ماه( مبتال به كمر درد مزمن غير اختصاصي به صورت تصادفي به سه گروه تحت درمان با تمرينات ثباتي )12 نفر(، كينزيوتيپينگ )11 نفر(، و كينزيوتيپينگ و تمرينات ثباتي )12 نفر( قرار گرفتند و مداخله درماني به مدت 10 جلسهبراي آن ها اعمال گرديد. ناتواني فيزيكي، ترس از حركت و دامنه حركتي ستون فقرات كمري به ترتيب توسط مقياس Quebec ،مقياس تامپا كينزيوفوبيا و آزمون دو بار اصالح شده شوبر مورد ارزيابي قرار گرفتند. آزمون هاي آماري توصيفي و آزمون ANOVA در سطح معني داري 5 درصد جهت تجزيه و تحليل داده ها به كار برده شوند. نتايج نشان داد كه ميانگين تغييرات هر سه متغير پيش و پس از اعمال مداخله در بين سه گروه داراي تفاوت معني داري است (0.001 P) .گروه دريافت كننده درمان تركيبي در مقايسه با دو گروه ديگر بهبودي معني داري در ناتواني فيزيكي، ميزان ترس از حركت و دامنه حركتي كمر پيدا كردند(0.001 P) .هم چنين، تفاوت معني داري بين ميانگين تغييرات نمرات هر سه متغير در بين دو گروه تمرينات ثباتي و كينزيوتيپينگ مشاهده .P 0.05 نشد اضافه نمودن كينزيوتيپينگ به برنامه تمرينات ثباتي مي تواند اثرات بهتري در زمينه بهبود ناتواني فيزيكي، ترس از حركت و دامنه حركتي فلكشن ستون فقرات كمري در مقايسه استفاده هر يك از آن ها به تنهايي در بيماران كمر درد مزمن غيراختصاصي داشته باشد.