بررسي رابطه حقوق شهروندي و سلامت اداري

سلامت اداري اصطلاح مقابل فساد اداري است؛ يعني سلامت اداري زماني حادث مي شود كه فساد اداري موجود نباشد يا به حداقل خود برسد؛ فساد اداري زماني اتفاق مي افتد كه كاركنان بخش دولتي براي حفظ منافع خصوصي خود يا ديگراني كه مورد نظرشان است؛ ضوابط پذيرفته شده را زيرپا مي گذارند؛ اين امر بسياري از مولفه هاي اساسي حقوق شهروندي را نقض مي نمايد؛ از جمله مهمترين اين مولفه ها حق برابري شهروندان و پيشگيري از اعمال تبعيض ناروا بين آنها، حق دسترسي به اداره شايسته و حسن تدبير است؛ در واقع بررسي موضوع نشانگر ارتباط تنگاتنگ حقوق شهروندي و سلامت اداري است؛ يعني چنانچه حساسيت بر رعايت حقوق شهروندي در ادارات وجود داشته باشد؛ مساله فساد اداري در ابعاد گسترده اي حل شده و سلامت اداري استقرار مي يابد و برعكس. نگاهي اجمالي به راهكارهاي موجود براي رفع فساد و دقت در جنس اين راهكارها كه بيشتر بر لزوم رفع تبعيض، رفع خويشاوند سالاري، لزوم اطلاع رساني از شيوه و مدت زمان لازم براي انجام كار به ارباب رجوع و شفاف سازي امور و ...تاكيد دارد؛ واقعيت مذكور را تاييد مي نمايد. اين مقاله با روش توصيفي-تحليلي و ابزار كتابخانه اي، ابتدا به ارايه تعريفي متقن از حقوق شهروندي و فساد اداري پرداخته، سپس مولفه هاي حقوق شهروندي كه اشاعه فساد آنها را نقض مي نمايد و راهكارهاي موجود را مورد بررسي قرار خواهد داد.