منشور حقوق شهروندي و قواعد فقهي

حقوق شهروندي از مفاهيم بنيادين دنياي معاصر است كه هر كشوري با اتخاذ سياستهاي گوناگون در جهت حمايت از آن تلاش مي كند. زيرا حفظ روابط اجتماعي و سياسي انسانها شناخت حقوق و رعايت آن را ضروري مي نمايد كه به عنوان اصلي ترين شاخصة توسعه انساني پايدار مطمح نظر قرار مي گيرد. از آن جا كه شهروند بودن مسئوليت ها و حقوقي را ايجاب مي كند. اين امور به دليل تلقي آموزه هاي ديني از حقوق انسان ها به ويژه تاكيدات دين مبين اسلام بر كرامت انساني كه حافظ بسياري از ارزشهاي الهي و انساني قلمداد مي شود در بطن منشور حقوق شهروندي گنجانده شده است. به نحوي كه حقوق مطروحه در آن از سويي با فطرت بشر و از دگر سو با موازين اخلاقي سازگاري دارد. مقاله حاضر با تتبع در منشور حقوق شهروندي به تبيين حقوق مطروحه در آن پرداخته و نمايان مي سازد كه اين حقوق با كدام يك از قواعد فقهي همسو مي باشد