رابطه بين بدبيني سازماني با رفتارهاي نوآورانه كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان همدان

هدف از پژوهش حاضر رابطه بين بدبيني سازماني با رفتارهاي نوآورانه كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان همدان بود. تحقيق حاضر از لحاظ هدف يك تحقيق كاربردي براي جامعه مورد مطالعه بوده و از لحاظ روش جزء تحقيقات توصيفي از نوع همبستگي بود كه به بررسي همبستگي بين دو متغير پرداخت. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان همدان بود كه در سال 1394 در اين سازمان تعداد 140 نفر مشغول به فعاليت بودند. نمونه آماري با استفاده از جدول نمونه گيري مورگان به تعداد 103 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه­گيري بدبيني سازماني، پرسشنامه 12 سوالي دين (2008) و ابزار اندازه گيري رفتارهاي نوآورانه، پرسشنامه 8 سوالي كانتر (1988) بود. ميزان پايايي پرسشنامه هاي بدبيني سازماني و رفتارهاي نوآورانه با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخبه ترتيب 0.92و 0.88 محاسبه گرديد. نتايج به دست آمده از ضريب همبستگي و رگرسيون چندمتغيري نشان داد كه بين بدبيني سازماني و رفتارهاي نوآورانه رابطه معني داري وجود دارد. همچنين ابعاد بدبيني سازماني از جمله باورهاي مخرب، احساسات منفي و رفتارهاي تحقيرآميز و بدخواهانه سبب كاهش رفتارهاي نوآورانه كاركنان شدند و از سوي ديگر توانايي پيشگويي رفتارهاي نوآورانه را داشتند كه در اين بين، مولفه رفتارهاي تحقيرآميز و بدخواهانه بيشترين تاثير را بر رفتارهاي نوآورانه داشت.