نقش رهبري اخلاق مدار در حاكميت حقوق شهروندي در آموزش عالي

هدف: اخلاق در زمره شايستگي هاي عام در نظام آموزش عالي است و رعايت استانداردهاي آن مي تواند در كيفيت فرآيند و برون داد اين نظام موثر واقع شود. اين مطالعه با هدف بررسي جايگاه اخلاق حرفه اي در فرآيند مديريت آموزش عالي انجام شده است. روش ها: در اين مطالعه آسيب شناسانه، با تاكيد بر جايگاه اخلاق در علوم اجتماعي و انساني، به تبيين استنادي فرآيند مديريت و رهبري در آموزش عالي پرداخته شده و وضعيت موجود مديريت در آموزش عالي مورد بررسي قرار گرفته است. يافته ها: بيشترين شكاف موجود بين وضعيت موجود و مطلوب در ماموريت دانشگاه ناشي از عدم پايبندي، رعايت و اعمال اخلاق حرفه اي توسط گروه هاي شاغل به فعاليت در دانشگاه (اعضاي هيئت علمي، دانشجويان) بوده و دخيل نمودن اخلاق حرفه اي نقشي اساسي در سلامت فرآيندهاي آموزش، پژوهش و مديريت دارد. نتيجه گيري: حلقه مفقوده و عامل ايجاد توازن ميان ابعاد كيفي و كمّي و تعالي آموزش عالي توجه خاص و اكيد فرآيندها به جنبه هاي اخلاقي علاوه بر پرداختن به جنبه هاي كمي و كيفي و ممزوج شدن تصميمات با جنبه هاي مختلف اخلاق نظري و عملي است.