تأثير يك دوره برنامه تمريني منتخب بر اضطراب كودكان مبتلا به اوتيسم

اوتيسم يك اختلال رشدي است كه با مشكلات اجتماعي، ارتباطي و مهارت حركتي همراه است. از مشكلات رواني شايع اين افراد اضطراب است. تحقيقات بسياري نشان داده است، كه كودكان مبتلا به اوتيسم از اضطراب رنج مي برند. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير يك دوره برنامه تمريني منتخب بر اضطراب كودكان مبتلا به اوتيسم بود. پژوهش حاضر نيمه تجربي و به لحاظ استفاده از نتايج تحقيقات كاربردي است. جامعه پژوهش، كودكان و دانش آموزان 10-6 ساله مبتلا به اوتيسم آسپرگر استان تهران بودند. تعداد 20 كودك مبتلا به اوتيسم در دو گروه كنترل و تجربي (10نفر گروه تجربي و 10 نفر گروه كنترل) به مدت 4 هفته در برنامه تمريني شركت كردند. ميزان اضطراب در مرحله و پس از تمرين اندازه گيري و براي بررسي داده ها از روش آماري تي وابسته و مستقل و در سطح معناداري 0.05=α استفاده شد.نتايج پژوهش حاضر نشان داد، ميزان وسواس فكري و عملي، به اضطراب جدايي، فوبياي(ترس) اجتماعي، اضطراب عمومي، ترس از آسيب فيزيكي، و هراس و ترس از مكان هاي باز، پس از تمرينات كاهش معناداري داشت، درحالي كه درگروه كنترل تفاوتي مشاهده نشد.نتايج تحقيق حاضر تأثير ضد اضطرابي ورزش بر كاهش اضطراب را تأييد كرده و نشان مي دهد، كه از ورزش مي توان به عنوان تدبيري سودمند و غير دارويي به منظور كاهش اضطراب سود جست.