تاثير تمرين نروفيدبك با تاكيد بر برتري دستي بر يادگيري مهارت پرتاب دارت

هدف از اجراي تحقيق حاضر، بررسي تأثير تمرين نروفيدبك با تاكيد بر برتري دستي بر يادگيري مهارت پرتاب دارت بود. 39 نفر از دانشجويان دانشگاه شهيد رجايي تهران (با ميانگين سني 2.57 ± 21.62) به طور هدفمند در اين پژوهش شركت كردند. شركت­كنندگان پس از آموزش و مشاهده فيلم مربوط به مهارت پرتاب دارت ، 10 كوشش مربوط به پيش آزمون را انجام دادند و سپس بر اساس نمرات پيش آزمون به روش ABBA در يكي از گروه­هاي نروفيدبك راست دست، نروفيدبك چپ دست، كنترل راست دست و كنترل چپ دست قرار داده شدند. شركت كنندگان در مرحله اكتساب، در هر جلسه، 20 كوشش مهارت پرتاب دارت را پس از مداخله نروفيدبك، انجام دادند. 72 ساعت پس از اتمام مرحله اكتساب، آزمون يادداري و 15 دقيقه بعد از آزمون يادداري، آزمون انتقال با دست غير برتر انجام شد. نتايج آزمون تحليل واريانس مركب با اندازه­هاي تكراري نشان داد كه در مرحله اكتساب اثر اصلي گروه تمريني، تعامل جلسه تمرين و گروه تمريني معنا­دار نبود، اما اثر جلسات تمرين معنادار بود. همچنين نتايج تحليل واريانس يك­راهه در آزمون­هاي انتقال و يادداري نشان داد كه بين چهار گروه تمريني در آزمون انتقال تفاوت معنادار وجود نداشت درحاليكه اين تفاوت در آزمون يادداري معنادار بود، به اين معني كه هر يك از گروه­هاي نروفيدبك، نمرات بالاتري را در مقايسه با گروه كنترل به دست آورده­اند، اما تفاوت معناداري بين گروه نروفيدبك راست دست و چپ دست وجود نداشت، يافته هاي تحقيق پيشنهاد مي كنند كه پروتكل تتا/SMR مي­تواند به فراگيران جهت افزايش عملكرد در ورزش­هايي با نيازهاي دقت بالا مانند پرتاب دارت كمك كند.