حقوق شهروندي و آلودگي هوا

امروزه آلودگي هواي كلانشهرها به يكي از موضوعات روز كشورها به خصوص كشورهاي در حال توسعه تبديل شده است و كشور ما نيز از اين امر مستثنا نيست به طوريكه ساكنان مناطق آلوده عملا به جاي اكسيژن، سم تنفس مي‌كنند اين در حالي است كه بهره مندي از هواي پاك و محيط زيست سالم جزء بديهيات حقوق شهروندي در هر كشور محسوب مي شود. اگر با ديد منطقي به موضوع نگريسته شود خواهيم ديد كه محيط زيست (هوا، آب، خاك) سابقه اي بيش از عمر بشريت دارد اما علي رغم آن، حقوق مرتبط با محيط زيست و دركنار آن، آلودگي هوا از رشته هاي جوان و تازه تاسيس حقوقي محسوب مي شود و شايد علت آن، اين امر باشد كه محيط زيست (هوا، آب، خاك) تا به اين اندازه در طول تاريخ مورد كم توجهي و بي رحمي ما انسانها قرار نگرفته بود تا نسبت به آن حساسيت نشان داده شود اما امروزه مشاهده مي كنيم كه در اثر پيشرفت تكنولوژي از يك طرف و استفاده بي رويه وگاها بدون مجوز از منابع طبيعي و محيط زيست، اين خواستگاه بشري از هر قسمت آن اعم از آب، خاك، هوا، درسطح منطقه اي، ملي و بين المللي در مخاطره قرار گرفته است به همين جهت براي جلوگيري از تخريب گسترده و آلودگي آن لازم است كه قواعد و مقرراتي در اين راستا وضع شود تا با اجراي آن بتوانيم مانع از بين رفتن اين امانت الهي كه خداي متعال به بشريت ارزاني داشته است شويم تا همه موجودات و انسانها و حتي نسل هاي بعدي هم بتوانند از آن بهره مند شوند.