ارتباط بين شادكامي و خرده مقياس هاي هوش هيجاني قهرمانان دانشگاهي

هدف اين پژوهش ارتباط بين شادكامي و خرده مقياس هاي هوش هيجاني قهرمانان دانشگاهي بود. جامعه آماري تحقيق را كليه دانشجويان ورزشكار دانشگاه آزاد مشهد ( 250 N= )، تشكيل داده است. با توجه به كوچك بودن جامعه آماري؛ كل جامعه به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند كه پرسشنامه هاي هوش هيجاني و شادكامي در اختيار آنها قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد بين هوش هيجاني و مولفه هاي آن (خودكنترلي، همدلي، خود آگاهي و خودانگيزي) با شادكامي ارتباط مثبت و معني داري وجود دارد كه بالاترين ارتباط را خود كنترلي با (0.74) و كمترين ارتباط مربوط به مهارت هاي اجتماعي (0.52) مي باشد. در صورتي كه بين بعد مهارت اجتماعي و شادكامي ارتباط معني داري وجود ندارد. متغير هاي خودانگيزي و خودآگاهي به دليل اين كه نقش معني داري در پيش بيني شادكامي نداشتند، وارد معادله پيش بيني نشدند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت از بين متغير هاي پيش بين به ترتيب متغير هاي خودكنترلي، همدلي و مهارت هاي اجتماعي بيشترين نقش را در پيش بيني شادكامي دارند.