حقوق شهروندي در سنت نبوي

حقوق شهروندي از مهم ترين موضوعات سياسي ،حقوقي وملي داخلي كشورها محسوب مي شود. بسياري از مجادلات حقوقي وجنبش هاي مدني،جنگها وشورش هاي مردمي باهدف تامين ويا ارتقاء آن رخ داده است. شايد گمان شود كه اين مسئله از محصولات جامعه وزندگي سكولار است. در حالي كه تاريخ اديان الهي حاكي از گام هاي بزرگي است كه پيامبران الهي در جهت تحقق اين موضوع برداشته اند ودر اين ميان اسلام سهم ويژه اي به خود اختصاص داده است. وجود آيات متعدد وروايات كثير در منابع اسلامي بر اين مدعا مهر تائيد مي زند. حقوق شهروندان در اسلام برپايه اصل ايمان وعبوديت خدا،تقوا،برادري اسلامي وبا تاكيد بر رعايت عدالت تنظيم مي شود واز برخي جهات فراتر از حقوقي شهروندي دوران معاصر است . دايره اين حقوق گاه مرزهاي سياسي وجغرافيايي را در مي نوردد وگاه پارا به حيطه روابط اخلاقي بين شهروندان مي گذارد واز اين رو نسبت به حقوق شهروندي معاصر رابطه اعم واخص من وجه دارد . در مقاله حاضر به مصاديقي از اهتمام به حقوق شهروندي در دوران حاكميت پيامبر گرامي اسلام حضرت محمد (ص) و امام علي (ع) اشاره شده است و پيشگامي رهبران اسلام در رعايت واجراي حققو شهروندي مورد تاكيد قرار گرفته است. باتوجه به تاريخي و بنيادي بودن موضوع مقاله ، اين تحقيق از روش مطالعات كتابخانه اي انجام شده است