تاثير تمرينات HIT بر برخي عوامل فيزيولوژيكي دانشجويان دانشگاه علوم انتظامي امين

اهميت آمادگي جسماني براي عملكرد مطلوب نظاميان علي الخصوص نيروهاي پليس بر هيچ كسي پوشيده نيست. بر اين اساس جهت افزايش آمادگي جسماني نيروهاي مذكور تمرينات مختلفي اجرا مي شود. اخيرا تمرينات HIT به عنوان روش تمريني جديد مورد توجه محققين قرار گرفته است، اما تحقيقات كمي در اين زمينه انجام شده است. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير دو هفته تمرينات HIT بر برخي عوامل فيزيولوژيكي(حداكثر اكسيژن مصرفي، توان بي هوازي و عملكرد پرشي و سرعتي) در دانشجويان پسر دانشگاه علوم انتظامي امين مي باشد. بدين منظور 30 نفر از دانشجويان پسر دوره 26 دانشگاه علوم انتظامي امين به صورت داوطلبانه در اين پژوهش شركت كرده و به صورت تصادفي در دو گروه تمرين و كنترل تقسيم شدند. سپس آزمون هاي قبل تمرين، شامل براورد VO2max، توان بي هوازي با تست رست، دوي سرعت 20 متر و ارتفاع پرش اسكات از تمامي آزمودني ها گرفته شد. پس از آن گروه تمريني علاوه بر فعاليت بدني روزمره خود به مدت 2 هفته و هر هفته 5 روز در برنامه تمرين HIT شركت كردند. بعد از 48 ساعت از اتمام جلسه آخر تمرين آزمون هاي بعد از تمرين از هر دو گروه اخذ شد. داده ها با استفاده از آزمون تي مستقل و با استفاده از نرم افزار SPSS20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي پژوهش افزايش معني دار در VO2max، توان بي هوازي و عملكرد سرعتي را در دانشجويان نشان داد، با اين حال هيچ تغيير معني داري در پرش اسكات ديده نشد. طبق يافته هاي پژوهش حاضر، به نظر مي رسد اجراي دو هفته تمرين HIT در بهبود VO2max، توان بي هوازي و عملكرد سرعتي در مدت زمان كوتاه نقش موثري داشته باشد.