رابطه سازمان يادگيرنده و كيفيت زندگي كاري كارگران مرد ورزشكار استان تهران

هدف از انجام تحقيق حاضر، رابطه سازمان يادگيرنده و كيفيت زندگي كاري كارگران مرد ورزشكار استان تهران مي باشد. تحقيق حاضر از نوع پيمايشي و به شيوه توصيفي – همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه كارگران مرد ورزشكار شركت كننده در مسابقات ورزش كارگري استان تهران نفر بوده كه به روش نمونه گيري تصادفي تعداد 84 نفر در اين طرح شركت كردند. در اين تحقيق از پرسشنامه43 سوألي سازمان يادگيرنده واتكينز و مارسيك(1996) و پرسشنامه 44 سوألي كيفيت زندگي كاريالنا يارون(2007) استفاده شد.تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و ضريب رگرسيون چند متغيره انجام گرفت. نتايج نشان داد كه بين كيفيت زندگي كاري و ابعاد آن(ارتباطات تيمي، شفافيت نقش، اختيار در تصميم گيري، تعهد سازماني، مشاركت سازماني، استرس هاي شغلي، تضاد سازماني) با سازمان يادگيرنده كارگران مرد ورزشكار استان تهران ارتباط معني داري وجود دارد.براساس مولفه هاي كيفيت زندگي كاري مي توان سازمان يادگيرنده كارگران مرد ورزشكار استان تهران را پيش بيني نمود(0.1000=P).