بررسي تاثيرفعاليت هاي پرورشي و فرهنگي مدرسه و نقش معلمان در پايبندي مذهبي دانش آموزان مدارس خاص و عادي

زمينه: تربيت ديني يعني شناخت ايمان و عمل، معلم در هر سه محور مي تواند نقش مهمي ايفا نمايد. با توجه به اينكه گرايش به دين و دينداري در سنين نوجواني عميق مي شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثيرفعاليت هاي پرورشي و فرهنگي مدرسه و نقش معلمان در پايبندي مذهبي دانش آموزان انجام گرفته است. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر عبارت است از دانش-آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه مدارس تيزهوشان و عادي ناحيه 1 و 2 استان اردبيل كه در سال تحصيلي 94-93 اشتغال دارند . نمونه پژوهش 187 نفر شامل102 نفر پسر و 85 نفر دختر مي باشد . كه از طريق نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي ارزيابي پايبندي دانش آموزان از پرسشنامه پايبندي مذهبي جان بزرگي و براي ارزيابي نظر دانش آموزان در مورد تاثير فعاليت هاي پرورشي و فرهنگي مدرسه و معلمان در پايبندي دانش آموزان از آزمون محقق ساخته استفاده شده است. داده ها توسط روش هاي آمار توصيفي (توزيع فراواني، ميانگين، انحراف استاندارد و همبستگي پيرسون و آزمونt مستقل تحليل شد. يافته ها: اين بررسي نشان داد بين برنامه هاي فرهنگي مدرسه و رفتار و گفتار معلمان با پايبندي مذهبي دانش آموزان رابطه ي مثبت معني دار و با عدم پايبندي و دو سو گرايي مذهبي رابطه منفي معني دار (0.01 P) وجود دارد. نتيجه گيري: دانش آموز، معلم را الگوي خود در عمل به فرايض ديني مي داند و زماني كه گفتار و عمل معلم همسو باشد باورهاي مذهبي دانش آموز عمق مي يابد و اعتقادات مذهبي پايدار در دانش آموز شكل مي گيرد.